تامینکنندگان نقدینگی (Liquidity Providers)

نقدینگی یک عنصر حیاتی در هر بازار مالی است، زیرا نشان میدهد که یک محصول مالی تا چه حد میتواند بدون کاهش ارزش، بهراحتی خرید و فروش شود. اما برای تأمین این نقدینگی در بازار، باید کسی وجود داشته باشد که این امر را تضمین کند. اما دو سوال پیش میآید؛ نقدینگی چیست و تامینکننده این نقدینگی چه کسی میتواند باشد؟ که در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت.
نقدینگی بهطور ساده، به میزان راحتی و سرعتی که یک دارایی خاص میتواند در بازار خرید یا فروش شود، اطلاق میشود، بهطوری که ارزش واقعی آن حفظ شود. هنگامی که یک دارایی مالی بهراحتی و سریعاً به پول نقد تبدیل شود بدون اینکه کاهش ارزش پیدا کند، گفته میشود که دارای نقدینگی کافی است. علاوه بر پول نقد، ارزهای خارجی (فارکس)، ارزهای دیجیتال یا سهام نیز از جمله داراییهای نقدی هستند.
تأمینکنندگان نقدینگی (LP) نهادهای مالی هستند که وظیفه اصلی آنها افزایش نقدینگی در بازارهای معاملاتی است. این کار با قرار دادن تعداد زیادی سفارش محدود در دفتر سفارشات انجام میشود که باعث حفظ تعادل بازار میشود، بهویژه زمانی که حجم زیادی از هر ابزار مالی (سهام، ارز و …) خرید و فروش میشود. افزایش نقدینگی باعث کاهش اسپرد (که به تفاوت بین آخرین قیمت خرید و آخرین قیمت فروش اشاره دارد) و همچنین کاهش هزینههای معاملاتی میشود، که این امر به طور مثبت بر روند معاملات در بازار مالی تأثیر میگذارد.
همانطور که در مورد بروکرهای (کارگزاران) فعال در بازارهای مالی، بهویژه بروکرهایی که پردازش تراکنش مستقیم (STP) دارند، دیده میشود، این بروکرها تلاش میکنند تا با بسیاری از تأمینکنندگان بزرگ نقدینگی همکاری کنند تا نقدینگی و قیمتها را حفظ کنند. اغلب، تأمینکننده نقدینگی یک نهاد مالی بزرگ است (مانند بانکها) که داراییهای مالی را بهصورت گسترده معامله میکند. به عبارت دیگر، این نهادها به اندازهای پول دارند که شرکتکنندگان بازار، هنگام فروش داراییهای خود، احتمالاً تصمیم میگیرند از آنها خرید کنند.

مزیت تامین کننده نقدینگی
به لطف تأمینکنندگان نقدینگی، همیشه در بازار یک خریدار و یک فروشنده وجود دارد. گاهی اوقات، مواردی پیش میآید که یک بروکر میتواند داراییها را بدون انتقال تراکنش به تأمینکننده نقدینگی بفروشد. بهعبارت دیگر، زمانی که شما خرید میکنید، از فروشندهای که بروکر شما تراکنش را به او فرستاده خرید نمیکنید، بلکه از خود بروکر خرید میکنید. این نوع بروکرها را “بازارسازها” (Market Maker) مینامند که نمایندگان طرف مقابل هستند.
عرضهکننده نقدینگی، شرکتهای بزرگ فعال در بازار هستند که منابع مالی و مؤسسات مالی را به هم متصل میکنند و همچنین بزرگترین بانکهای جهان را در یک شبکه قرار میدهند، که منجر به تشکیل یک استخر نقدینگی میشود. سازمانها و بانکهای بزرگ که نقدینگی هر بازار مالی را تشکیل میدهند، بهعنوان تأمینکنندگان نقدینگی شناخته میشوند.
کاربرانی که تصمیم میگیرند داراییهای خود را در چنین استخرهای نقدینگی سرمایهگذاری کنند، بهعنوان تأمینکنندگان نقدینگی شناخته میشوند. آنها میتوانند انتخاب کنند که چقدر از دارایی خاصی را در استخر سرمایهگذاری کنند و در ازای سپردهگذاری خود، توکنی به نام “توکن تأمینکننده نقدینگی” یا LP دریافت میکنند.
با این تفاسیر تا اینجا دانستیم که:
تأمینکننده نقدینگی بهعنوان واسطه بین خریداران و فروشندگان در بازارهای اوراق بهادار عمل میکند. وظیفه تأمینکننده نقدینگی اصلی این است که اطمینان حاصل کند خریداران و فروشندگان دسترسی فوری به اوراق بهاداری که نمایندگی میکنند، داشته باشند. برای دستیابی به این هدف، تأمینکننده ممکن است بهطور همزمان خرید و فروش سهام یک اوراق بهادار را انجام دهد تا آن را “نقدی” یا در دسترس نگه دارد.
اصطلاح تأمینکننده نقدینگی به عملکرد این شرکتها اشاره دارد: آنها بهطور همزمان خرید و فروش سهام یک اوراق بهادار را انجام میدهند تا اطمینان حاصل شود که همیشه به آن بهطور فوری دسترسی وجود دارد. تأمینکننده نقدینگی همچنین بهعنوان بازارساز (Market Maker) شناخته میشود.
ضرورت حضور تامینکنندگان نقدینگی

ضرورت حضور تامینکنندگان نقدینگی
بدون تأمینکنندگان نقدینگی، بازارها بیشتر در معرض نوسانات قیمتی بزرگ خواهند بود و برای معاملهگران سختتر خواهد بود که سفارشات بزرگ را بدون تأثیرگذاری قابل توجه بر قیمت، اجرا کنند. در عین حال نقدینگی به کاهش نوسانات قیمتی داراییها کمک میکند و بازار را پایدارتر میسازد.
بنابراین نقدینگی تضمین میکند که همیشه فرصتی برای خرید یا فروش داراییها با قیمتهای منصفانه وجود داشته باشد، که به نفع هر دو گروه معاملهگران فردی و نهادی است.
وظایف و عملکرد تامینکنندگان نقدینگی
تأمینکنندگان نقدینگی اصلی معمولاً مؤسسات یا بانکهایی هستند که معاملات سهام یا بدهی را تضمین میکنند یا تأمین مالی میکنند و سپس بازاری برای آن ایجاد میکنند یا به تجارت اوراق بهادار کمک میکنند.
هدف اصلی تأمینکنندگان نقدینگی اصلی ایجاد ثبات بیشتر قیمتها در بازارها است، بهطوری که اوراق بهادار بهطور فوری برای سرمایهگذاران خرد و نهادی توزیع شوند. بدون این تأمینکنندگان نقدینگی، نقدینگی یا دسترسی به هر اوراق بهادار خاص نمیتواند تضمین شود و توانایی خریداران و فروشندگان برای خرید یا فروش در هر زمان معین کاهش مییابد.
تأمینکنندگان نقدینگی اصلی با ارائه داراییهای خود برای فروش در هر زمان معین، همزمان با خرید بیشتر آن داراییها، بازار را تأمین میکنند. این کار موجب افزایش حجم معاملات میشود. این فرآیند همچنین به سرمایهگذاران این امکان را میدهد که هر زمان که بخواهند سهام خریداری کنند، بدون این که منتظر باشند تا سرمایهگذار دیگری تصمیم به فروش بگیرد.
فعالیتهای تأمینکنندگان نقدینگی اصلی بسیاری از شیوههای روتین در بازار را از جمله پوشش ریسک (Hedging) پشتیبانی میکنند. بهعنوان مثال، در بازارهای کالا، کشاورزان و شرکتهای فرآوری مواد غذایی بهطور مرتب سرمایهگذاری میکنند تا کسبوکار خود را در برابر کاهش یا افزایش قیمت محصولات کشاورزی در آینده محافظت کنند. تأمینکنندگان نقدینگی اصلی کمک میکنند تا این امر ممکن شود با تضمین این که بازار آینده برای کالاهای کشاورزی همیشه نقدی و در دسترس است.
یکی از ویژگیهای کلیدی تأمینکنندگان نقدینگی اصلی این است که آنها بهطور مداوم نقدینگی را در تمامی شرایط بازار فراهم میکنند؛ نه فقط زمانی که خرید یا فروش اوراق بهادار برای آنها سودآور باشد. برخلاف معاملهگران، مدل کسبوکار تأمینکنندگان نقدینگی اصلی به قیمت اوراق بهادار بستگی ندارد.
برای تکمیل تراکنشها، بروکرهای فارکس معمولاً از شبکههای ECN/STP (شبکه ارتباطات الکترونیکی/پردازش مستقیم) استفاده میکنند. زمانی که بروکرها مدل NDD (بدون میز معامله) را اجرا میکنند، تراکنشهای طرف دیگر بهطور مستقیم به تأمینکنندگان نقدینگی ارسال میشود. در این حالت، بروکر طرف مقابل معامله را بر عهده میگیرد و ریسک بالاتری را به طرف مقابل منتقل میکند. همچنین، بروکرها ممکن است از مدل مارکت میکر استفاده کنند.
مهم است بدانید که برخی از معاملهگران از همکاری با بروکرهای مارکت میکر اجتناب میکنند. دلیل این امر این است که مارکت میکر طرف مقابل معامله مشتری را بر عهده میگیرد و در صورتی که مشتری ضرر کند، بهطور مالی سود میبرد. با استفاده از بروکرهای ECN/STP، معاملهگر میتواند اطمینان داشته باشد که تراکنش توسط تأمینکننده نقدینگی انجام میشود و بروکر در آن دخالتی ندارد.
بهطور خاص، تأمینکنندگان نقدینگی اصلی در بازارهای مالی نقشهای کلیدی زیر را ایفا میکنند:
-
متعادل کردن سفارشات بزرگ
وقتی یک سرمایهگذار با سرمایه زیاد حجم زیادی از یک دارایی را خرید و فروش میکند، تأثیر این تغییرات بر قیمتها و دیگر سرمایهگذاران میتواند چشمگیر باشد. تأمینکنندگان نقدینگی به بازارها کمک میکنند تا حتی در برابر معاملات حجیم نیز تعادل خود را حفظ کنند.
-
کاهش اسپردها
نقدینگی بیشتر با مزیت کاهش اسپردها همراه است. اسپرد به تفاوت بین قیمت خرید (Bid) و فروش (Ask) داراییها در بازار اشاره دارد. با توانایی خرید یا فروش با قیمت مناسبتر و با ریسک کمتری از نوسانات قیمت، عملاً هزینههای معاملاتی برای شرکتکنندگان در بازار کاهش مییابد.
-
تضمین عرضه عمومی اولیه (IPO)
یکی از شناختهشدهترین تأمینکنندگان نقدینگی اصلی، مؤسساتی هستند که عرضه عمومی اولیه (IPO) را تضمین میکنند.
هنگامی که یک شرکت وارد بورس میشود، یک کارگزار (Broker) برای مدیریت فرآیند انتخاب میکند. کارگزار سهام را بهطور مستقیم از شرکت خریداری کرده و سپس آن را در دستههای بزرگ به مؤسسات مالی میفروشد که بعداً سهام را بهطور مستقیم در اختیار مشتریان خود قرار میدهند.
-
تأمین ارز
تأمینکنندگان نقدینگی یک مجموعه دارایی (سهام، ارزها و غیره) را برای خرید و فروش فراهم میکنند و از این طریق از انجام معاملات بدون نوسانات قیمت چشمگیر اطمینان حاصل میکنند.
-
قیمتگذاری

قیمت گذاری از وظایف و عملکرد تامینکنندگان نقدینگی
تأمینکنندگان نقدینگی بهطور مداوم قیمتهای خرید و فروش را اعلام میکنند و بهعنوان بازارسازها عمل میکنند و نقاط مرجعی برای سایر شرکتکنندگان تنظیم میکنند. این شفافیت به کشف کارآمد قیمتها کمک میکند.
-
اجرای سفارشات
تأمینکنندگان نقدینگی سفارشات خرید و فروش را بهسرعت و حتی در شرایط حجم بالای معاملات انجام میدهند. این امکان را برای معاملهگران فراهم میآورد که وارد و خارج از موقعیتهای خود شوند.
-
مدیریت ریسک
تأمینکنندگان نقدینگی با پذیرفتن طرف مخالف معاملات، ریسک بازار را کاهش میدهند، نوسانات را مدیریت میکنند و از ثبات بازار اطمینان حاصل میکنند. آنها هم از خود و هم از سایر شرکتکنندگان محافظت میکنند.
-
بازارسازی
تأمینکنندگان نقدینگی بهطور فعال سفارشاتی را به دفتر سفارشات اضافه میکنند حتی زمانی که خریدار یا فروشنده فوری وجود نداشته باشد، این کار باعث میشود فعالیت بازار بهطور مداوم ادامه یابد و کشف قیمت بهراحتی انجام شود.
-
ابزارهای معاملاتی متنوع
امروزه تقریباً تمام شرکتهای کارگزاری در بازار فارکس فعالیت دارند. سیستمهای معاملاتی مدرن به بروکرها دسترسی به انواع بیشتری از بازارها میدهند. آنها میتوانند CFDهای جفت ارز ، فلزات، کالاها و سایر کلاسهای دارایی را ارائه دهند. یک کارگزاری باید با تأمینکننده نقدینگی همکاری کند که انواع مختلف داراییها را مدیریت کند، زیرا بسیاری از بروکرها بهطور فزایندهای ابزارهای مالی متنوعی را علاوه بر ارزهای خارجی ارائه میدهند.
-
مقررات و تطابق با قوانین
هر تأمینکننده نقدینگی معتبر باید با تمام مقررات مربوطه مطابقت داشته باشد و این اطلاعات را بهصورت عمومی در دسترس قرار دهد. همکاری با تأمینکنندگان نقدینگی غیرمجاز همواره خطرناک است. همچنین، اعتبار نهاد تنظیمکننده باید تایید شود. توصیه میشود که تأمینکننده نقدینگی فارکس یک شرکت عمومی باشد، زیرا در این صورت میتوان به تمام گزارشها، وضعیت مالی شریک احتمالی و سایر شرایط فعالیتهای آن دسترسی داشت.
-
امکانهای معاملاتی
تأمینکنندگان مختلف نقدینگی ممکن است امکانات معاملاتی متفاوتی از نظر سرعت پردازش، تواناییهای لوریج، تعداد ابزارهای معاملاتی و غیره ارائه دهند. بررسی هر یک از این بخشها برای کشف مزایای تأمینکننده خاص توصیه میشود.
انواع تامینکنندگان نقدینگی
تأمینکنندگان نقدینگی از نظر اندازه میتوانند بسیار متفاوت باشند. برخی ممکن است کارگزاران کوچک باشند، در حالی که دیگران ممکن است سازمانهای مالی جهانی باشند که بازارها را کنترل میکنند. این اندازهها بهدو دسته( بر اساس مقاله سایت آلفاپوینت ) تقسیم میشوند: Tier1 و Tier2.
الف- تأمینکنندگان نقدینگی Tier 1
تأمینکنندگان نقدینگی Tier1 بزرگترینهای از نظر اندازه هستند. که شامل بانکهای بینالمللی بزرگ و صندوقهای پوشش ریسک هستند که میتوانند مقدار زیادی نقدینگی فراهم کنند.
ب- تأمینکنندگان نقدینگی Tier 2
تأمینکنندگان نقدینگی Tier 2 کوچکتر هستند و میتوانند بهعنوان پلی بین یک کارگزار کوچک و تأمینکننده نقدینگی Tier 1 عمل کنند. تأمینکنندگان نقدینگی Tier 2 بسیار رایجتر هستند و دسترسی به آنها برای بسیاری از کسبوکارها آسانتر است.

انواع تامینکنندگان نقدینگی
حال این دو نوع تامینکننده نقدینگی خود، به چند نوع تقسیمبندی میشوند که در ادامه به آنها میپردازیم.
- بازارسازها
بازارسازها، شرکتها یا افرادی هستند که بهطور مداوم داراییها را خرید و فروش میکنند و بازار ثابتی ایجاد میکنند. آنها قیمتهای خرید و فروش داراییها را اعلام میکنند و از اختلاف بین این دو قیمت (اسپرد) سود میبرند.
بازارسازها در بازارهای با نقدینگی بالا (مانند سهام، فارکس و …) اهمیت زیادی دارند، زیرا با ارائه سفارشهای خرید و فروش در هر زمان خاص، معاملات روان را تسهیل میکنند.
- بانکها و مؤسسات مالی
در بازار فیوچرز، فارکس و سایر بازارهای مالی، بانکها و مؤسسات مالی بزرگ معمولاً بهعنوان تأمینکنندگان نقدینگی عمل میکنند. آنها سفارشهای خرید و فروش را از مشتریان مختلف تجمیع کرده و همچنین میان خودشان معامله میکنند تا نقدینگی را تأمین کنند.
این مؤسسات همچنین در معاملات اختصاصی (Proprietary Trading) مشارکت دارند، جایی که با سرمایه خود داراییها را معامله میکنند.
- صندوقهای پوشش ریسک و شرکتهای معاملات اختصاصی
صندوقهای پوشش ریسک و شرکتهای معاملات اختصاصی نیز میتوانند بهعنوان تأمینکنندگان نقدینگی عمل کنند. آنها ممکن است در بازارهای مالی سنتی و همچنین بازارهای خاص یا نوظهور نقدینگی تأمین کنند.
این شرکتها معمولاً حجمهای زیادی از معاملات را انجام میدهند و نقش کلیدی در حفظ نقدینگی دارند.
- صرافیها
صرافیها خود میتوانند بهعنوان تأمینکنندگان نقدینگی عمل کنند و اطمینان حاصل کنند که حجم و عمق کافی برای داراییهای موجود در پلتفرمهای خود وجود دارد.
برخی از صرافیها همچنین مشوقهایی برای بازارسازها دارند تا نقدینگی تأمین کنند، مانند کاهش هزینهها یا تخفیفها.
- تأمینکنندگان نقدینگی غیرمتمرکز (DeFi)
در دنیای مالی غیرمتمرکز (DeFi)، تأمینکنندگان نقدینگی میتوانند هر کسی باشند که به استخرهای نقدینگی در صرافیهای غیرمتمرکز (DEX) مانند Uniswap، Sushiswap یا PancakeSwap وجوه تأمین میکنند.
این تأمینکنندگان نقدینگی با ارائه جفتهای ارزی (مانند ETH/USDT) نقدینگی تأمین میکنند و در ازای آن، بخشی از کارمزدهای معاملاتی تولید شده در پلتفرم را دریافت میکنند.
- شرکتهای کارگزاری
شرکتهای کارگزاری، مانند Charles Schwab، E-TRADE و Interactive Brokers، اغلب به عنوان تأمینکنندگان نقدینگی در بازارهای مالی عمل میکنند. آنها خرید و فروش سهام، اوراق قرضه، اختیارات و دیگر ابزارهای مالی را تسهیل میکنند و معمولاً از طریق فراهم آوردن دسترسی به بازارها و گاهی اوقات با ایفای نقش به عنوان بازارسازها خود، این کار را انجام میدهند.
برخی از کارگزاران نقدینگی را از منابع مختلف (کارگزاران دیگر، بازارسازها یا صرافیها) تجمیع کرده و قیمتهای رقابتی برای مشتریان خود ارائه میدهند.
سود و ریسک تامینکنندگان نقدینگی

سود و ریسک تامینکنندگان نقدینگی
الف- نحوه کسب سود تامینکنندگان نقدینگی
- کارمزدهای معاملات: تأمینکنندگان نقدینگی معمولاً بخشی از کارمزدهایی که توسط معاملهگرانی که سفارشهای خرید یا فروش انجام میدهند، پرداخت میشود، را بهدست میآورند.
- سود از اسپرد: بازارسازها و تأمینکنندگان نقدینگی میتوانند از اختلاف بین قیمت خرید و فروش (اسپرد) سود ببرند.
- مشوقها یا تخفیفها: برخی از صرافیها و کارگزاریها به تأمینکنندگان نقدینگی مشوقهایی مانند تخفیفها یا دیگر انواع پاداشها میدهند تا آنها را تشویق به ادامه تأمین نقدینگی کنند.
ب- ریسک های تامین کنندگان نقدینگی
- ریسک بازار: تأمینکنندگان نقدینگی در معرض نوسانات قیمت قرار دارند و ممکن است در صورتی که ارزش داراییای که برای آن نقدینگی تأمین میکنند برخلاف آنها حرکت کند، با ضرر مواجه شوند.
- انتخاب نامطلوب: این امر زمانی رخ میدهد که تأمینکنندگان نقدینگی در معرض ریسک معامله با شرکتکنندگان آگاه قرار میگیرند که اطلاعات بیشتری در مورد جهت حرکت بازار دارند، که ممکن است منجر به انجام معاملات بد برای تأمینکننده نقدینگی شود.
- ضرر موقت (برای تأمینکنندگان نقدینگی DeFi): در بازارهای غیرمتمرکز، تأمینکنندگان نقدینگی ممکن است با ضرر موقت مواجه شوند اگر قیمتهای نسبی داراییها در یک استخر نقدینگی پس از اضافه کردن نقدینگی تغییرات قابل توجهی پیدا کنند.
مزایای همکاری با تامینکنندگان نقدینگی
همکاری میان این کارگزاران و تأمینکنندگان نقدینگی را میتوان بهعنوان یک رقص سمبیوتیک دید، این رقص را میتوان به چهار جنبه تقسیم کرد:
- کارگزار به دنبال نقدینگی است: هرگاه یک معاملهگر سفارشی را با کارگزار ثبت میکند، کارگزار نیاز به طرف مقابل برای انجام معامله دارد. این زمانی است که آنها به شبکه تأمینکنندگان نقدینگی خود مراجعه میکنند تا بهترین قیمت و اجرا را برای مشتری خود پیدا کنند.
- تأمینکننده نقدینگی تقاضا را برآورده میکند: به محض اینکه تأمینکننده نقدینگی تماس میگیرد، آنها سفارش و شرایط بازار را تحلیل میکنند. اگر سفارش بهصورت سودآور قابل انجام باشد، آنها موافقت میکنند که بهعنوان طرف مخالف عمل کنند، یعنی دارایی را خرید یا فروش کنند.
- اجرای معامله: پس از توافق طرفین، کارگزار پیشنهاد تأمینکننده نقدینگی را به معاملهگر میدهد. وقتی قیمت و شرایط مورد تایید قرار گرفت، معامله انجام میشود و دارایی جابجا میشود.
- تقسیم سود: برای خلاصه کردن این رقص سمبیوتیک، هر طرف سهم خود را از هزینه کسبشده میبرد. کارگزاران آنلاین از معاملهگران کمیسیون دریافت میکنند، در حالی که تأمینکنندگان نقدینگی از خرید و فروش داراییها با قیمتهای سودآور سود میبرند. هیچکس متضرر نمیشود، هر دو طرف راضی به خانه میروند.

مزایای همکاری با تامینکنندگان نقدینگی
مزایا برای هر دو طرف
زمانی که هر دو طرف هماهنگ عمل میکنند، رابطه میان آنها معمولاً سودآور است.
مزایا برای کارگزاران:
- دسترسی به نقدینگی: همکاری با تأمینکنندگان نقدینگی به کارگزاران این امکان را میدهد که پیشنهادات معاملاتی مختلف را انجام دهند و مشتریان بیشتری جذب کنند.
- قیمتگذاری رقابتی: کارگزاران با دسترسی به تأمینکنندگان نقدینگی مختلف میتوانند قیمتهای رقابتیتری ارائه دهند که باعث افزایش رضایت و وفاداری مشتریان میشود.
- کارایی: سیستمهای خودکار و فناوری باعث تسهیل ارتباط سریع و بیوقفه میان کارگزاران و تأمینکنندگان نقدینگی میشوند.
مزایا برای تأمینکنندگان نقدینگی:
- حجم بالای معاملات: همکاری این دو طرف به افزایش حجم معاملات و سودآوری کمک میکند.
- تنوع: با پخش داراییها در میان کارگزاران و بازارهای مختلف، تأمینکنندگان نقدینگی میتوانند ریسک مالی خود را متنوع کنند.
- کاهش هزینهها: این همکاری میتواند وظایف سازمانی و هزینههای مربوط به کنترل سفارشات فردی را کاهش دهد.
نتیجهگیری
عدم نقدینگی زمانی اتفاق میافتد که نتوان دارایی را بدون از دست دادن ارزش قابل توجه به فروش رساند یا آن را با پول نقد تعویض کرد. تأمینکنندگان نقدینگی یا بازارسازها سعی میکنند از این وضعیت جلوگیری کنند و بهعنوان واسطه در بازارهای مالی عمل میکنند.
معامله در داراییهای نقدی میتواند سودهای قابل توجهی به همراه داشته باشد، اما باید ابتدا بازار مورد نظر خود را بشناسید. در این مقاله از عواملی که نوسان و نقدینگی هر بازار را تعیین میکنند، آگاه شدیم. میدانیم، معاملات الکترونیکی در طول زمان تغییرات زیادی داشته است؛ از سبکهایی که معاملهگران برای کسب سود استفاده میکنند، تا سیستمهای الکترونیکی که برای جمعآوری سفارشات طراحی شدهاند. با این حال، برخی از مسائل همچنان ثابت ماندهاند و تأمینکنندگان نقدینگی یکی از این مشارکتکنندگان مهم بازار هستند که نقش بسیار حیاتی در تأمین نقدینگی دارند، بدون توجه به شرایط بازار و نوع ابزارهای معاملاتی مورد استفاده، و بدین ترتیب کمک میکنند تا بازارهای نقدی در زمانهای نوسان زیاد و بحرانهای اقتصادی پایدار بمانند.
از این مقاله متوجه شدیم که کارگزاران و تأمینکنندگان نقدینگی چگونه با هم کار میکنند و اهمیت همکاری آنها چیست. کارگزاران دسترسی آسان به بازار فراهم میکنند، اجرای معامله را تسهیل میکنند، اهرم ارائه میدهند و قیمتها را نظارت میکنند. تأمینکنندگان نقدینگی، ارز تأمین میکنند، قیمتها را اعلام میکنند، بهعنوان بازارسازها عمل میکنند، سفارشات را بهطور مؤثر اجرا میکنند و ریسکهای بازار را کاهش میدهند.
بدون همکاری این دو طرف، انجام تصمیمات معاملاتی دشوار خواهد بود. با همکاری آنها، معاملهگران میتوانند بهراحتی در بازار پیچیده حرکت کنند. آنها قیمتها را رقابتی نگه میدارند، دسترسی آسان به سرمایه فراهم میکنند و بسیار مهمتر از همه، ریسکها را کنترل میکنند. بهطور خلاصه، زمانی که کارگزاران و تأمینکنندگان نقدینگی با هم هماهنگ عمل کنند، معاملهگران و سایر ذینفعان در دستان امنی قرار دارند.
کلام آخر اینکه، تأمینکنندگان نقدینگی برای عملکرد هر بازار معاملاتی ضروری هستند، چه در بازار مالی سنتی و چه در بازار مالی غیرمتمرکز. با اطمینان از وجود فعالیت کافی خرید و فروش، آنها معاملات را کارآمدتر میکنند، نوسانات را کاهش میدهند و به دیگر معاملهگران کمک میکنند تا سفارشات خود را به طور روان اجرا کنند. در سبک معاملاتی ولوم تریدینگ بیشتر به اهمیت وجود نقدینگی که در اثر حضور تامینکنندگان نقدینگی میباشد، پی میبریم. چرا که در این سبک ما بر اساس نقدینگیها و در محدودههایی که نقدینگی کافی و فراوان وجود دارد، منتظر ترید کردن هستیم و عملا ورود و خروج بزرگان را شناسایی کرده و در جهت سودده بودن معاملاتمان، ورود و خروج خود را تنظیم میکنیم.