NFP چیست ؟ همه چیز درباره گزارش NFP

NFP یا Non-Farm Payrolls یکی از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی در ایالات متحده است که تعداد مشاغل جدید ایجاد شده در بخش‌های غیرکشاورزی اقتصاد این کشور را نشان می‌دهد. این گزارش هر ماه توسط دفتر آمار کار ایالات متحده (Bureau of Labor Statistics) منتشر می‌شود و اطلاعات مهمی درباره وضعیت بازار کار و روند اقتصادی کلی ارائه می‌دهد.

در ابتداری مقاله باید به این سؤال پاسخ دهیم:

چرا کشاورزی در NFP لحاظ نمی‌شود؟

بخش کشاورزی در گزارش NFP لحاظ نمی‌شود به دلایل متعددی که عمدتاً به نوسانات فصلی و ویژگی‌های خاص این بخش مرتبط هستند. در زیر به تفصیل این دلایل را بررسی می‌کنیم:

1- نوسانات فصلی شدید

بخش کشاورزی به شدت تحت تأثیر تغییرات فصلی قرار دارد. در فصول مختلف سال، نیاز به نیروی کار در کشاورزی می‌تواند به طور قابل توجهی تغییر کند. برای مثال:

• فصول کاشت و برداشت: در این فصول، نیاز به کارگران موقت به شدت افزایش می‌یابد.
• فصول غیرکشاورزی: در این دوره‌ها، نیاز به نیروی کار کاهش می‌یابد.

این نوسانات فصلی می‌توانند باعث ناپایداری و تغییرات شدید در داده‌های اشتغال کشاورزی شوند و تحلیل روندهای بلندمدت را دشوار کنند.

2-  تأثیرات جوی و آب و هوایی

شرایط جوی و آب و هوایی می‌توانند تأثیرات بزرگی بر بخش کشاورزی داشته باشند:

• بلایای طبیعی: طوفان‌ها، خشکسالی‌ها و سیلاب‌ها می‌توانند به طور ناگهانی و موقتی بر اشتغال در کشاورزی تأثیر بگذارند.
• شرایط آب و هوایی نامناسب: باران یا گرمای شدید می‌تواند موجب تأخیر یا تغییر در عملیات کشاورزی شود.

این تأثیرات می‌توانند منجر به نوسانات شدید و غیرقابل پیش‌بینی در اشتغال بخش کشاورزی شوند.

3- ویژگی‌های خاص شغلی

بخش کشاورزی دارای ویژگی‌های خاصی است که آن را از سایر بخش‌ها متمایز می‌کند:

• کارگران موقت و فصلی: بسیاری از مشاغل کشاورزی موقت و فصلی هستند و کارگران معمولاً به صورت موقت استخدام می‌شوند.
• تفاوت در نوع کار: نوع کار در کشاورزی با سایر بخش‌ها متفاوت است و ممکن است داده‌های مربوط به آن به خوبی با داده‌های سایر بخش‌ها قابل مقایسه نباشد.

4- تمرکز بر بخش‌های پایدارتر اقتصادی

گزارش NFP تمرکز بر بخش‌های اقتصادی غیرکشاورزی دارد که اشتغال در آن‌ها پایداری بیشتری دارد و به طور معمول کمتر تحت تأثیر نوسانات فصلی قرار می‌گیرند. این بخش‌ها شامل صنعت، خدمات، خرده‌فروشی، حمل و نقل و بخش دولتی می‌شوند.

حذف بخش کشاورزی از گزارش NFP به منظور ارائه تصویری دقیق‌تر و پایدارتر از وضعیت اشتغال در اقتصاد ایالات متحده است. با تمرکز بر بخش‌های غیرکشاورزی، این گزارش می‌تواند تحلیل‌های قابل اطمینان‌تری درباره روندهای بلندمدت در بازار کار و سلامت اقتصادی ارائه دهد. این رویکرد به سیاست‌گذاران، تحلیل‌گران و سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری بر اساس داده‌های پایدارتر و قابل پیش‌بینی‌تر اتخاذ کنند.

حال که با چرایی عدم ورود بخش کشاورزی در گزارشات NFP آشنا شدید حال سوال مهم تر آنست که گزارشات NFP شامل چه مواردی می باشد؟

گزارش NFP تمامی بخش‌های اقتصادی به جز کشاورزی را شامل می‌شود. این بخش‌ها عبارت‌اند از:

1-صنعتی:

بخش‌های صنعتی در گزارش NFP (تعداد مشاغل ایجاد شده در بخش‌های غیرکشاورزی) شامل بخش‌هایی از اقتصاد می‌شوند که به تولید کالاهای فیزیکی و ساخت و ساز مشغول هستند. این بخش‌ها به عنوان بخش‌های تولیدی شناخته می‌شوند و شامل زیرمجموعه‌های مختلفی هستند. در ادامه به تفصیل این بخش‌ها را توضیح می‌دهم:

1-1-تولید (Manufacturing)

بخش تولید شامل تمامی فعالیت‌هایی است که به تولید کالاهای نهایی یا واسطه‌ای می‌پردازند. این بخش به دو دسته کلی تقسیم می‌شود:

• تولید کالاهای بادوام: شامل تولید کالاهایی که عمر طولانی دارند مانند اتومبیل، ماشین‌آلات، تجهیزات الکترونیکی، و محصولات فلزی.
• تولید کالاهای غیربادوام: شامل تولید کالاهایی که مصرف سریع‌تری دارند مانند غذاها، نوشیدنی‌ها، محصولات شیمیایی، و پوشاک.

1-2- ساخت و ساز (Construction)

بخش ساخت و ساز شامل تمامی فعالیت‌های مربوط به ساخت و ساز ساختمان‌های مسکونی، تجاری و صنعتی است. این بخش به چند زیرمجموعه تقسیم می‌شود:

• ساخت و ساز مسکونی: شامل ساخت خانه‌ها و آپارتمان‌ها.
• ساخت و ساز تجاری: شامل ساخت ساختمان‌های تجاری مانند فروشگاه‌ها و دفاتر.
• ساخت و ساز صنعتی: شامل ساخت کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی.
• ساخت و ساز زیرساختی: شامل ساخت جاده‌ها، پل‌ها، تونل‌ها، و سایر پروژه‌های عمرانی.

1-3-استخراج معادن (Mining)

بخش استخراج معادن شامل تمامی فعالیت‌های مربوط به استخراج منابع طبیعی از زمین است. این بخش نیز به چند زیرمجموعه تقسیم می‌شود:

• استخراج نفت و گاز طبیعی: شامل فعالیت‌های حفاری و استخراج نفت و گاز.
• استخراج معادن زغال‌سنگ: شامل استخراج زغال‌سنگ از معادن زیرزمینی و سطحی.
• استخراج مواد معدنی و فلزات: شامل استخراج مواد معدنی مانند سنگ‌آهن، طلا، نقره، و دیگر فلزات و مواد معدنی ارزشمند.

1-4-اهمیت بخش‌های صنعتی در NFP

بخش‌های صنعتی نقش مهمی در اقتصاد دارند و وضعیت اشتغال در این بخش‌ها می‌تواند نشان‌دهنده سلامت و پویایی اقتصادی باشد. برخی از اهمیت‌های این بخش‌ها عبارت‌اند از:

• تأثیر بر رشد اقتصادی: تولید و ساخت و ساز از عوامل اصلی رشد اقتصادی هستند و افزایش یا کاهش اشتغال در این بخش‌ها می‌تواند مستقیماً بر تولید ناخالص داخلی (GDP) تأثیر بگذارد.
• ایجاد فرصت‌های شغلی: بخش‌های صنعتی به طور کلی فرصت‌های شغلی متنوعی ایجاد می‌کنند که می‌تواند به کاهش نرخ بیکاری و بهبود وضعیت اقتصادی کمک کند.
• پیش‌بینی روندهای اقتصادی: تغییرات در اشتغال بخش‌های صنعتی می‌تواند به عنوان یک شاخص پیشرو برای تحلیل روندهای اقتصادی آتی مورد استفاده قرار گیرد.

مثال‌ها

• تولید: افزایش تعداد مشاغل در کارخانه‌های تولید اتومبیل یا الکترونیک می‌تواند نشان‌دهنده افزایش تقاضا و رشد اقتصادی باشد.
• ساخت و ساز: افزایش در پروژه‌های ساخت و ساز مسکونی و تجاری می‌تواند نشان‌دهنده اعتماد مصرف‌کنندگان و سرمایه‌گذاران به اقتصاد باشد.
• استخراج معادن: افزایش اشتغال در بخش استخراج نفت و گاز می‌تواند نشان‌دهنده افزایش تولید و تقاضای جهانی برای انرژی باشد.

در کل، بخش‌های صنعتی به عنوان یکی از اجزای کلیدی گزارش NFP نقش حیاتی در ارزیابی وضعیت اشتغال و سلامت کلی اقتصاد دارند. تحلیل دقیق این بخش‌ها می‌تواند به فهم بهتر روندهای اقتصادی و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی کمک کند.

2-خدماتی:

بخش‌های خدماتی در گزارش NFP شامل طیف گسترده‌ای از صنایع هستند که خدمات مختلفی را به مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها ارائه می‌دهند. این بخش‌ها به طور کلی به عنوان بخش خدمات شناخته می‌شوند و شامل زیرمجموعه‌های متعددی هستند. در زیر به تفصیل این بخش‌ها را توضیح می‌دهم:

2-1- خدمات تجاری و حرفه‌ای (Professional and Business Services)

این بخش شامل خدمات تخصصی و مشاوره‌ای است که به کسب‌وکارها و سازمان‌ها ارائه می‌شود. زیرمجموعه‌های این بخش عبارت‌اند از:

• مشاوره مدیریتی و فنی
• خدمات حقوقی
• خدمات حسابداری و دفترداری
• تحقیقات بازار و نظرسنجی‌ها
• خدمات طراحی و معماری

2-2- خدمات مالی (Financial Activities)

این بخش شامل تمامی خدمات مرتبط با مالی، بیمه، و املاک و مستغلات است. زیرمجموعه‌های این بخش عبارت‌اند از:

• بانکداری
• بیمه
• سرمایه‌گذاری و مدیریت دارایی
• خدمات املاک و مستغلات

2-3- خدمات بهداشتی و آموزشی (Education and Health Services)

این بخش شامل خدمات مرتبط با سلامت و آموزش است. زیرمجموعه‌های این بخش عبارت‌اند از:

• خدمات بهداشتی و درمانی: بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها، مراکز بهداشتی و درمانی، و خدمات بهداشتی خانگی
• آموزش: مدارس، دانشگاه‌ها، و مراکز آموزشی خصوصی و عمومی

2-4- خدمات تفریحی و هتلداری (Leisure and Hospitality)

این بخش شامل خدمات مربوط به سرگرمی، تفریح، و مهمان‌نوازی است. زیرمجموعه‌های این بخش عبارت‌اند از:

• رستوران‌ها و خدمات غذایی
• هتل‌ها و اقامتگاه‌ها
• مراکز تفریحی و ورزشی
• سینماها و تئاترها

2-5- خدمات اطلاعاتی (Information)

این بخش شامل خدمات مرتبط با جمع‌آوری، پردازش و انتشار اطلاعات است. زیرمجموعه‌های این بخش عبارت‌اند از:

• انتشارات و چاپ
• رادیو، تلویزیون و پخش اینترنتی
• خدمات داده‌ها و میزبانی

اهمیت بخش‌های خدماتی در NFP

بخش‌های خدماتی نقش بسیار مهمی در اقتصاد دارند و وضعیت اشتغال در این بخش‌ها می‌تواند نشان‌دهنده سلامت و پویایی اقتصادی باشد. برخی از اهمیت‌های این بخش‌ها عبارت‌اند از:

• تأثیر بر رشد اقتصادی: بخش خدمات معمولاً بزرگ‌ترین بخش اقتصادی در کشورهای توسعه‌یافته است و تغییرات در اشتغال این بخش می‌تواند تأثیر زیادی بر تولید ناخالص داخلی (GDP) داشته باشد.
• ایجاد فرصت‌های شغلی متنوع: بخش خدمات طیف وسیعی از مشاغل با مهارت‌ها و سطوح درآمدی مختلف را شامل می‌شود و می‌تواند به کاهش نرخ بیکاری و بهبود وضعیت اقتصادی کمک کند.
• پیش‌بینی روندهای اقتصادی: تغییرات در اشتغال بخش خدمات می‌تواند به عنوان یک شاخص پیشرو برای تحلیل روندهای اقتصادی آتی مورد استفاده قرار گیرد.

مثال‌ها

• خدمات بهداشتی: افزایش تعداد مشاغل در بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی می‌تواند نشان‌دهنده افزایش تقاضا برای خدمات بهداشتی باشد.
• خدمات مالی: افزایش در استخدام بانک‌ها و موسسات مالی می‌تواند نشان‌دهنده بهبود وضعیت اقتصادی و افزایش فعالیت‌های اقتصادی باشد.
• خدمات تفریحی و هتلداری: افزایش اشتغال در رستوران‌ها و هتل‌ها می‌تواند نشان‌دهنده افزایش اعتماد مصرف‌کنندگان و تقاضا برای خدمات تفریحی باشد.

در کل، بخش‌های خدماتی به عنوان یکی از اجزای کلیدی گزارش NFP نقش حیاتی در ارزیابی وضعیت اشتغال و سلامت کلی اقتصاد دارند. تحلیل دقیق این بخش‌ها می‌تواند به فهم بهتر روندهای اقتصادی و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی کمک کند.

3-خرده‌فروشی و عمده‌فروشی:

بخش‌های خرده‌فروشی و عمده‌فروشی در گزارش NFP شامل مشاغلی می‌شوند که در توزیع و فروش کالاها به مصرف‌کنندگان نهایی و خریداران عمده فعالیت دارند. این بخش‌ها نقش مهمی در اقتصاد دارند و وضعیت اشتغال در آن‌ها می‌تواند نشانه‌ای از سلامت اقتصادی و تقاضای مصرف‌کنندگان باشد. در ادامه به تفصیل این بخش‌ها را توضیح می‌دهم:

3-1- خرده‌فروشی (Retail Trade)

بخش خرده‌فروشی شامل مشاغلی است که کالاها را مستقیماً به مصرف‌کنندگان نهایی می‌فروشند. این بخش به چند زیرمجموعه تقسیم می‌شود:

• فروشگاه‌های مواد غذایی: سوپرمارکت‌ها، فروشگاه‌های زنجیره‌ای مواد غذایی، فروشگاه‌های تخصصی مواد غذایی.
• فروشگاه‌های پوشاک و لوازم شخصی: فروشگاه‌های لباس، کفش، جواهرات و لوازم شخصی.
• فروشگاه‌های کالاهای عمومی: فروشگاه‌های بزرگ مانند وال‌مارت، تارگت و فروشگاه‌های تخفیفی.
• فروشگاه‌های تخصصی: فروشگاه‌های الکترونیک، لوازم ورزشی، کتاب‌فروشی‌ها، فروشگاه‌های لوازم خانگی.
• فروشگاه‌های خودرو و لوازم جانبی: نمایندگی‌های خودرو، فروشگاه‌های لوازم یدکی خودرو و تعمیرگاه‌ها.
• فروشگاه‌های آنلاین: فروشگاه‌هایی که به صورت اینترنتی کالاها را به مصرف‌کنندگان عرضه می‌کنند، مانند آمازون.

3-2-عمده‌فروشی (Wholesale Trade)

بخش عمده‌فروشی شامل مشاغلی است که کالاها را به خریداران عمده مانند خرده‌فروشان، تولیدکنندگان و دیگر کسب‌وکارها می‌فروشند. این بخش نیز به چند زیرمجموعه تقسیم می‌شود:

• عمده‌فروشان کالاهای بادوام: شرکت‌هایی که کالاهای بادوام مانند ماشین‌آلات، تجهیزات صنعتی، وسایل نقلیه و لوازم خانگی را به خریداران عمده عرضه می‌کنند.
• عمده‌فروشان کالاهای غیربادوام: شرکت‌هایی که کالاهای مصرفی مانند مواد غذایی، محصولات بهداشتی، لوازم التحریر و محصولات کاغذی را به خریداران عمده عرضه می‌کنند.
• عمده‌فروشان محصولات کشاورزی و مواد خام: شرکت‌هایی که محصولات کشاورزی و مواد خام مانند غلات، میوه‌ها، سبزیجات و مواد اولیه صنعتی را به خریداران عمده عرضه می‌کنند.
• عمده‌فروشان الکترونیک و تجهیزات فناوری: شرکت‌هایی که تجهیزات الکترونیکی و فناوری مانند کامپیوترها، تلفن‌های همراه و تجهیزات شبکه را به خریداران عمده عرضه می‌کنند.

اهمیت بخش‌های خرده‌فروشی و عمده‌فروشی در NFP

بخش‌های خرده‌فروشی و عمده‌فروشی نقش حیاتی در اقتصاد دارند و وضعیت اشتغال در این بخش‌ها می‌تواند نشان‌دهنده تقاضای مصرف‌کنندگان و سلامت کلی اقتصادی باشد. برخی از اهمیت‌های این بخش‌ها عبارت‌اند از:

• تأثیر بر رشد اقتصادی: تغییرات در اشتغال بخش‌های خرده‌فروشی و عمده‌فروشی می‌تواند تأثیر مستقیم بر تولید ناخالص داخلی (GDP) داشته باشد، زیرا این بخش‌ها بخش عمده‌ای از فعالیت‌های اقتصادی و تجاری را شامل می‌شوند.
• انعکاس تقاضای مصرف‌کنندگان: افزایش یا کاهش اشتغال در این بخش‌ها می‌تواند نشان‌دهنده تغییرات در سطح تقاضای مصرف‌کنندگان باشد. افزایش اشتغال معمولاً نشان‌دهنده افزایش تقاضا و اعتماد مصرف‌کنندگان به اقتصاد است.
• شاخص پیشرو: وضعیت اشتغال در خرده‌فروشی و عمده‌فروشی می‌تواند به عنوان یک شاخص پیشرو برای تحلیل روندهای اقتصادی آتی مورد استفاده قرار گیرد. تغییرات در این بخش‌ها ممکن است نشان‌دهنده تغییرات در چرخه اقتصادی باشد.

مثال‌ها

• خرده‌فروشی: افزایش تعداد مشاغل در فروشگاه‌های مواد غذایی یا فروشگاه‌های بزرگ مانند وال‌مارت می‌تواند نشان‌دهنده افزایش تقاضا و بهبود وضعیت اقتصادی باشد.
• عمده‌فروشی: افزایش اشتغال در شرکت‌های عمده‌فروشی کالاهای بادوام می‌تواند نشان‌دهنده افزایش تقاضا از سوی خرده‌فروشان و تولیدکنندگان باشد که خود می‌تواند نشان‌دهنده رشد اقتصادی باشد.

در کل، بخش‌های خرده‌فروشی و عمده‌فروشی به عنوان اجزای کلیدی گزارش NFP نقش مهمی در ارزیابی وضعیت اشتغال و سلامت کلی اقتصاد دارند. تحلیل دقیق این بخش‌ها می‌تواند به فهم بهتر روندهای اقتصادی و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی کمک کند.

4-حمل و نقل و انبارداری:

بخش‌های حمل و نقل و انبارداری در گزارش NFP شامل مشاغلی می‌شوند که در جابجایی کالا و افراد و همچنین ذخیره و مدیریت کالاها فعالیت دارند. این بخش‌ها نقش کلیدی در زنجیره تأمین و توزیع کالاها دارند و وضعیت اشتغال در این بخش‌ها می‌تواند نشان‌دهنده سلامت اقتصادی و حجم تجارت باشد. در زیر به تفصیل این بخش‌ها را توضیح می‌دهم:

4-1-حمل و نقل (Transportation)

بخش حمل و نقل شامل تمامی فعالیت‌های مربوط به جابجایی کالا و افراد است. این بخش به چند زیرمجموعه تقسیم می‌شود:

حمل و نقل زمینی

• حمل و نقل جاده‌ای: شامل کامیون‌ها، اتوبوس‌ها، تاکسی‌ها، و خدمات حمل و نقل زمینی برای جابجایی کالا و افراد.
• حمل و نقل ریلی: شامل قطارهای باری و مسافری و خدمات مرتبط با راه‌آهن.

حمل و نقل هوایی

• هواپیماهای باری: شامل شرکت‌های حمل و نقل هوایی که به جابجایی کالاها اختصاص دارند.
• هواپیماهای مسافربری: شامل خطوط هوایی و شرکت‌های هواپیمایی که مسافران را جابجا می‌کنند.

حمل و نقل دریایی و آبی

• کشتی‌های باری: شامل شرکت‌های حمل و نقل دریایی که کالاها را از طریق دریا جابجا می‌کنند.
• کشتی‌های مسافربری: شامل خدمات کشتیرانی که مسافران را جابجا می‌کنند، مانند کشتی‌های کروز.

حمل و نقل لوله‌ای

• خطوط لوله: شامل جابجایی نفت، گاز و دیگر مایعات و گازهای صنعتی از طریق خطوط لوله.

4-2- انبارداری (Warehousing)

بخش انبارداری شامل تمامی فعالیت‌های مربوط به ذخیره، مدیریت و توزیع کالاها است. این بخش به چند زیرمجموعه تقسیم می‌شود:

• انبارهای عمومی: شامل انبارهایی که به شرکت‌های مختلف خدمات ذخیره‌سازی و مدیریت موجودی کالا ارائه می‌دهند.
• انبارهای تخصصی: شامل انبارهایی که برای ذخیره‌سازی کالاهای خاص مانند مواد غذایی، مواد شیمیایی، و محصولات دارویی طراحی شده‌اند.
• مراکز توزیع: شامل تسهیلاتی که به توزیع و ارسال کالاها به فروشگاه‌ها و مشتریان نهایی اختصاص دارند.
• خدمات لجستیک طرف سوم (3PL): شرکت‌هایی که خدمات لجستیکی جامعی از جمله حمل و نقل، انبارداری، و مدیریت زنجیره تأمین را برای دیگر کسب‌وکارها ارائه می‌دهند.

اهمیت بخش‌های حمل و نقل و انبارداری در NFP

بخش‌های حمل و نقل و انبارداری نقش بسیار مهمی در زنجیره تأمین و توزیع کالاها دارند و وضعیت اشتغال در این بخش‌ها می‌تواند نشان‌دهنده میزان فعالیت اقتصادی و حجم تجارت باشد. برخی از اهمیت‌های این بخش‌ها عبارت‌اند از:

• تأثیر بر رشد اقتصادی: این بخش‌ها به طور مستقیم با تولید و توزیع کالاها مرتبط هستند و تغییرات در اشتغال آن‌ها می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر تولید ناخالص داخلی (GDP) داشته باشد.
• شاخص فعالیت اقتصادی: افزایش یا کاهش اشتغال در بخش‌های حمل و نقل و انبارداری می‌تواند نشان‌دهنده تغییرات در سطح تقاضا برای کالاها و خدمات باشد. این تغییرات می‌توانند به عنوان شاخصی برای تحلیل روندهای اقتصادی آتی مورد استفاده قرار گیرند.
• پشتیبانی از دیگر بخش‌های اقتصادی: این بخش‌ها نقش پشتیبانی کننده برای بسیاری از صنایع دیگر دارند، از جمله تولید، خرده‌فروشی و عمده‌فروشی، و بدون عملکرد مؤثر آن‌ها، عملکرد کلی اقتصاد می‌تواند مختل شود.

مثال‌ها

• حمل و نقل جاده‌ای: افزایش تعداد مشاغل در شرکت‌های حمل و نقل جاده‌ای می‌تواند نشان‌دهنده افزایش حجم تجارت و تقاضا برای کالاها باشد.
• حمل و نقل هوایی: افزایش اشتغال در خطوط هوایی می‌تواند نشان‌دهنده افزایش تقاضا برای سفرهای هوایی و رشد گردشگری باشد.
• انبارداری و لجستیک: افزایش اشتغال در مراکز توزیع و انبارهای عمومی می‌تواند نشان‌دهنده افزایش فعالیت‌های تجارت الکترونیک و تقاضا برای خدمات لجستیکی باشد.

بخش‌های حمل و نقل و انبارداری به عنوان اجزای کلیدی گزارش NFP نقش حیاتی در ارزیابی وضعیت اشتغال و سلامت کلی اقتصاد دارند. تحلیل دقیق این بخش‌ها می‌تواند به فهم بهتر روندهای اقتصادی و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی کمک کند.

5-دولت:

بخش‌های دولتی در گزارش NFP شامل مشاغلی می‌شوند که در سطوح مختلف دولت (فدرال، ایالتی و محلی) فعالیت دارند. این بخش‌ها به ارائه خدمات عمومی و اجرای وظایف دولتی می‌پردازند و نقش حیاتی در عملکرد کلی اقتصاد و جامعه دارند. در زیر به تفصیل این بخش‌ها را توضیح می‌دهم:

5-1- دولت فدرال (Federal Government)

مشاغل در این بخش شامل وظایفی هستند که تحت نظارت و مدیریت دولت مرکزی ایالات متحده انجام می‌شوند. برخی از زیرمجموعه‌های این بخش عبارت‌اند از:

• ادارات و سازمان‌های فدرال: شامل مشاغلی در سازمان‌هایی مانند وزارتخانه‌ها (وزارت دفاع، وزارت بهداشت و خدمات انسانی، وزارت خزانه‌داری و غیره).
• نیروهای مسلح: شامل ارتش، نیروی دریایی، نیروی هوایی، و سایر شاخه‌های نظامی.
• خدمات پستی: شامل مشاغلی در سرویس پستی ایالات متحده.
• سازمان‌های تحقیقاتی و علمی: شامل سازمان‌هایی مانند ناسا، انستیتو ملی سلامت (NIH)، و دیگر مراکز تحقیقاتی دولتی.

5-2-دولت ایالتی (State Government)

مشاغل در این بخش تحت نظارت و مدیریت دولت‌های ایالتی انجام می‌شوند. برخی از زیرمجموعه‌های این بخش عبارت‌اند از:

• ادارات و سازمان‌های ایالتی: شامل مشاغلی در وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مختلف ایالتی.
• آموزش عمومی ایالتی: شامل مدارس و دانشگاه‌های دولتی ایالتی.
• خدمات بهداشتی و اجتماعی ایالتی: شامل مراکز بهداشتی، بیمارستان‌های ایالتی، و خدمات اجتماعی.
• نیروهای انتظامی ایالتی: شامل پلیس ایالتی و سازمان‌های اجرای قانون ایالتی.

5-3- دولت محلی (Local Government)

مشاغل در این بخش تحت نظارت و مدیریت دولت‌های محلی (شهری، شهرستانی و مناطق دیگر) انجام می‌شوند. برخی از زیرمجموعه‌های این بخش عبارت‌اند از:

• ادارات و سازمان‌های محلی: شامل مشاغلی در شهرداری‌ها، شهرستان‌ها، و مناطق محلی.
• آموزش عمومی محلی: شامل مدارس و مراکز آموزشی عمومی محلی.
• خدمات بهداشتی و اجتماعی محلی: شامل مراکز بهداشتی و خدمات اجتماعی محلی.
• خدمات اضطراری و آتش‌نشانی: شامل آتش‌نشان‌ها، خدمات اضطراری، و آمبولانس‌ها.
• نیروهای انتظامی محلی: شامل پلیس محلی و سایر سازمان‌های اجرای قانون محلی.

اهمیت بخش‌های دولتی در NFP

بخش‌های دولتی نقش بسیار مهمی در ارائه خدمات عمومی و حفظ نظم و امنیت جامعه دارند. وضعیت اشتغال در این بخش‌ها می‌تواند نشان‌دهنده اولویت‌ها و سیاست‌های دولتی و همچنین وضعیت اقتصادی کلی باشد. برخی از اهمیت‌های این بخش‌ها عبارت‌اند از:

• تأثیر بر رشد اقتصادی: اشتغال در بخش دولتی می‌تواند تأثیر مستقیم بر تولید ناخالص داخلی (GDP) داشته باشد و نقش حمایتی در برابر نوسانات اقتصادی بخش خصوصی ایفا کند.
• پایداری شغلی: مشاغل دولتی به طور معمول پایدارتر از مشاغل در بخش خصوصی هستند و می‌توانند در دوره‌های رکود اقتصادی نقش حمایتی داشته باشند.
• شاخص فعالیت دولت: تغییرات در اشتغال بخش دولتی می‌تواند نشان‌دهنده تغییرات در سیاست‌های دولتی و اولویت‌های هزینه‌ای باشد.

مثال‌ها

• آموزش عمومی: افزایش تعداد معلمان و کارکنان آموزشی در مدارس و دانشگاه‌های دولتی می‌تواند نشان‌دهنده افزایش سرمایه‌گذاری در آموزش و پرورش باشد.
• خدمات بهداشتی و اجتماعی: افزایش تعداد کارکنان بهداشتی و خدمات اجتماعی می‌تواند نشان‌دهنده اولویت‌دهی دولت به بهبود خدمات بهداشتی و رفاه اجتماعی باشد.
• نیروهای نظامی و انتظامی: افزایش تعداد سربازان یا افسران پلیس می‌تواند نشان‌دهنده افزایش نیاز به امنیت ملی و عمومی باشد.

بخش‌های دولتی به عنوان اجزای کلیدی گزارش NFP نقش حیاتی در ارزیابی وضعیت اشتغال و سلامت کلی اقتصاد دارند. تحلیل دقیق این بخش‌ها می‌تواند به فهم بهتر روندهای اقتصادی و اجتماعی و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی کمک کند.

در ادامه باید بدانیم در این گزارش به جز شرایط اشتغال در بخش های مختلفی که ذکر شد چه شاخص های دیگری نیز بررسی می شوند.

گزارش NFP شامل موارد زیر است:

تعداد مشاغل ایجاد شده در بخش‌های غیرکشاورزی:

این آمار نشان‌دهنده میزان رشد یا کاهش اشتغال در صنایعی به غیر از کشاورزی است(که به تفضیل به آن پرداختیم).

نرخ بیکاری:

نرخ بیکاری یکی از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی است که وضعیت بازار کار را نشان می‌دهد. این نرخ به درصد نیروی کاری اشاره دارد که در سن اشتغال هستند، به طور فعال در جستجوی کار می‌باشند و شغلی ندارند. گزارش نرخ بیکاری معمولاً همراه با گزارش NFP منتشر می‌شود و نقش مهمی در تحلیل وضعیت اقتصادی و تصمیم‌گیری‌های سیاست‌گذاران دارد.

تعریف نرخ بیکاری

نرخ بیکاری از طریق فرمول زیر محاسبه می‌شود:

در این فرمول:

• تعداد بیکاران: شامل افرادی است که بدون شغل هستند و به طور فعال در جستجوی کار می‌باشند.
• کل نیروی کار: شامل تمامی افراد شاغل و بیکار که در سن اشتغال (معمولاً بین 16 تا 64 سال) هستند و توانایی و تمایل به کار دارند.

اهمیت نرخ بیکاری

1. سلامت اقتصادی: نرخ بیکاری یک شاخص اصلی برای ارزیابی سلامت اقتصادی است. نرخ بیکاری پایین معمولاً نشان‌دهنده یک اقتصاد قوی با فرصت‌های شغلی فراوان است.
2. سیاست‌های پولی و مالی: بانک‌های مرکزی مانند فدرال رزرو از نرخ بیکاری برای تصمیم‌گیری در مورد نرخ بهره و سیاست‌های پولی استفاده می‌کنند. نرخ بیکاری بالا ممکن است باعث کاهش نرخ بهره برای تحریک رشد اقتصادی شود.
3. برنامه‌های اجتماعی و حمایتی: دولت‌ها از نرخ بیکاری برای تعیین نیاز به برنامه‌های حمایتی مانند بیمه بیکاری و آموزش‌های شغلی استفاده می‌کنند.
4. تورم و دستمزدها: نرخ بیکاری می‌تواند بر تورم و دستمزدها تأثیر بگذارد. نرخ بیکاری پایین ممکن است منجر به افزایش دستمزدها و فشارهای تورمی شود.

انواع بیکاری

نرخ بیکاری می‌تواند به دلایل مختلفی تغییر کند و انواع مختلف بیکاری را شامل شود:

1. بیکاری اصطکاکی: زمانی که افراد به طور موقت بین مشاغل هستند یا در جستجوی اولین شغل خود هستند.
2. بیکاری ساختاری: ناشی از تغییرات ساختاری در اقتصاد، مانند فناوری‌های جدید یا تغییرات در تقاضای مصرف‌کنندگان که باعث می‌شود برخی مشاغل ناپدید شوند.
3. بیکاری دوره‌ای (چرخه‌ای): ناشی از نوسانات در چرخه اقتصادی، مانند رکود اقتصادی که منجر به کاهش تقاضا برای کالاها و خدمات و کاهش اشتغال می‌شود.

نحوه تفسیر نرخ بیکاری

• نرخ بیکاری پایین: نشان‌دهنده یک بازار کار قوی است که معمولاً با رشد اقتصادی قوی همراه است. با این حال، اگر نرخ بیکاری بیش از حد پایین باشد، ممکن است منجر به فشارهای تورمی و افزایش دستمزدها شود.
• نرخ بیکاری بالا: نشان‌دهنده مشکلات در بازار کار و ضعف اقتصادی است. این می‌تواند باعث کاهش قدرت خرید مصرف‌کنندگان و کاهش رشد اقتصادی شود.

مثال‌ها

• گزارش مثبت: فرض کنید نرخ بیکاری از 6 درصد به 5 درصد کاهش یابد. این گزارش نشان‌دهنده بهبود بازار کار و افزایش تعداد شاغلین است.
• گزارش منفی: فرض کنید نرخ بیکاری از 4 درصد به 5 درصد افزایش یابد. این گزارش ممکن است نشان‌دهنده مشکلات در اقتصاد و کاهش فرصت‌های شغلی باشد.

چالش‌های نرخ بیکاری

نرخ بیکاری تنها یکی از شاخص‌های بازار کار است و ممکن است همه ابعاد وضعیت بازار کار را نشان ندهد. برای مثال:

• بیکاری ناپیدا: افرادی که از جستجوی کار دست کشیده‌اند یا افرادی که به صورت نیمه‌وقت کار می‌کنند اما به دنبال کار تمام‌وقت هستند، ممکن است در نرخ بیکاری منعکس نشوند.
• کیفیت شغل‌ها: نرخ بیکاری ممکن است اطلاعاتی درباره کیفیت شغل‌ها و سطح درآمد ارائه ندهد.

در کل، نرخ بیکاری یک شاخص کلیدی برای ارزیابی وضعیت اقتصادی و بازار کار است و به طور گسترده توسط تحلیل‌گران، سیاست‌گذاران و سرمایه‌گذاران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

متوسط دستمزدهای ساعتی:

متوسط دستمزدهای ساعتی یکی دیگر از اجزای مهم گزارش NFP است و به میانگین دستمزد ساعتی کارگران در بخش‌های غیرکشاورزی اشاره دارد. این شاخص نشان‌دهنده تغییرات در سطح درآمد کارگران و فشارهای تورمی در اقتصاد است.

اهمیت متوسط دستمزدهای ساعتی

1. تورم دستمزدی: افزایش در دستمزدهای ساعتی ممکن است به تورم دستمزدی منجر شود، که می‌تواند باعث افزایش قیمت‌ها در کل اقتصاد شود. این موضوع برای سیاست‌گذاران پولی مانند فدرال رزرو مهم است زیرا می‌تواند بر تصمیمات مربوط به نرخ بهره تأثیر بگذارد.
2. قدرت خرید: متوسط دستمزدهای ساعتی به تحلیل‌گران کمک می‌کند تا میزان قدرت خرید مصرف‌کنندگان را ارزیابی کنند. افزایش دستمزدها به معنی افزایش قدرت خرید و مصرف بیشتر است که می‌تواند رشد اقتصادی را تقویت کند.
3. وضعیت بازار کار: این شاخص به وضعیت بازار کار و تقاضا برای نیروی کار اشاره دارد. افزایش در دستمزدها ممکن است نشان‌دهنده کمبود نیروی کار و تقاضای بالا برای کارگران باشد.
4. سیاست‌های اقتصادی: سیاست‌گذاران از داده‌های مربوط به دستمزدهای ساعتی برای تنظیم سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی استفاده می‌کنند، مانند تعیین حداقل دستمزد و برنامه‌های حمایتی برای کارگران.

نحوه تفسیر تغییرات در متوسط دستمزدهای ساعتی

• افزایش دستمزدها: اگر متوسط دستمزدهای ساعتی افزایش یابد، این می‌تواند نشانه‌ای از تقویت بازار کار و افزایش تقاضا برای نیروی کار باشد. همچنین ممکن است نشان‌دهنده فشارهای تورمی باشد.
• کاهش دستمزدها: کاهش در متوسط دستمزدهای ساعتی ممکن است نشان‌دهنده ضعف در بازار کار یا افزایش تعداد کارگران با دستمزد پایین باشد. این موضوع می‌تواند منجر به نگرانی‌هایی درباره کاهش قدرت خرید و مصرف شود.

عوامل مؤثر بر متوسط دستمزدهای ساعتی

1. تقاضا و عرضه نیروی کار: افزایش تقاضا برای نیروی کار و کمبود عرضه می‌تواند به افزایش دستمزدها منجر شود. برعکس، اگر عرضه نیروی کار بیشتر از تقاضا باشد، دستمزدها ممکن است کاهش یابد.
2. تورم: در دوره‌های تورمی، کارگران ممکن است برای حفظ قدرت خرید خود تقاضای دستمزدهای بالاتر داشته باشند.
3. رشد اقتصادی: در دوره‌های رشد اقتصادی قوی، شرکت‌ها ممکن است تمایل بیشتری به افزایش دستمزدها داشته باشند تا کارکنان را حفظ کنند.
4. مقررات دولتی: تغییرات در قوانین مربوط به حداقل دستمزد و حقوق و دستمزد می‌تواند بر متوسط دستمزدهای ساعتی تأثیر بگذارد.

مثال‌ها

• گزارش مثبت: فرض کنید متوسط دستمزدهای ساعتی در یک ماه 0.4 درصد افزایش یابد، در حالی که پیش‌بینی‌ها 0.2 درصد بوده است. این گزارش مثبت نشان‌دهنده افزایش فشارهای تورمی و احتمال افزایش نرخ بهره توسط فدرال رزرو است.
• گزارش منفی: فرض کنید متوسط دستمزدهای ساعتی در یک ماه 0.1 درصد کاهش یابد، در حالی که پیش‌بینی‌ها افزایش 0.2 درصدی بوده است. این گزارش منفی ممکن است نشان‌دهنده کاهش تقاضا برای نیروی کار و ضعف در بازار کار باشد.

در کل، متوسط دستمزدهای ساعتی یکی از شاخص‌های کلیدی برای ارزیابی وضعیت بازار کار، فشارهای تورمی و سلامت کلی اقتصاد است و به دقت توسط تحلیل‌گران و سیاست‌گذاران مورد بررسی قرار می‌گیرد.

در انتها نیز لازم است بدانیم :

چرا گزارشات NFP از اهمیت بالایی برخوردار است؟

چرا که :

1. ارزیابی سلامت اقتصادی: افزایش تعداد مشاغل نشان‌دهنده رشد اقتصادی و بهبود بازار کار است. این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده افزایش تولید و مصرف در اقتصاد باشد.
2. تأثیر بر سیاست‌های پولی: فدرال رزرو و دیگر نهادهای مالی از این داده‌ها برای تصمیم‌گیری در مورد نرخ بهره و سیاست‌های پولی استفاده می‌کنند. رشد قوی در مشاغل می‌تواند منجر به افزایش نرخ بهره برای کنترل تورم شود.
3. شاخص پیشرو: تغییرات در تعداد مشاغل ایجاد شده می‌تواند نشانه‌ای از تغییرات آتی در رشد اقتصادی و سطح تقاضا باشد.
4. تأثیر بر بازارهای مالی: سرمایه‌گذاران از این داده‌ها برای ارزیابی وضعیت اقتصاد و پیش‌بینی حرکت‌های آتی بازار استفاده می‌کنند. افزایش یا کاهش غیرمنتظره در تعداد مشاغل می‌تواند منجر به نوسانات شدید در بازار سهام، بازار ارز و بازارهای بدهی شود.

تحلیل تغییرات در تعداد مشاغل

• افزایش بیش از انتظار: اگر تعداد مشاغل ایجاد شده بیشتر از پیش‌بینی‌ها باشد، این نشانه‌ای از رشد اقتصادی قوی است و معمولاً منجر به افزایش ارزش دلار و کاهش قیمت طلا می‌شود.
• کاهش کمتر از انتظار: اگر تعداد مشاغل ایجاد شده کمتر از پیش‌بینی‌ها باشد، این ممکن است نشان‌دهنده ضعف در اقتصاد باشد و معمولاً منجر به کاهش ارزش دلار و افزایش قیمت طلا می‌شود.

مثال‌ها

• گزارش مثبت: فرض کنید در یک ماه 200,000 شغل جدید ایجاد شود، در حالی که پیش‌بینی‌ها 150,000 شغل بوده است. این گزارش مثبت نشان‌دهنده بهبود بازار کار و احتمال افزایش نرخ بهره توسط فدرال رزرو است.
• گزارش منفی: فرض کنید در یک ماه فقط 100,000 شغل جدید ایجاد شود، در حالی که پیش‌بینی‌ها 150,000 شغل بوده است. این گزارش منفی ممکن است نشان‌دهنده ضعف در بازار کار و احتمال کاهش یا ثابت ماندن نرخ بهره باشد.

در کل، تعداد مشاغل ایجاد شده در بخش‌های غیرکشاورزی یک شاخص کلیدی برای ارزیابی وضعیت اقتصادی و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی است و به دقت توسط تحلیلگران و سیاست‌گذاران مورد بررسی قرار می‌گیرد.

نتیجه گیری:

نتیجه‌گیری از کل بحث درباره NFP و تعداد مشاغل ایجاد شده در بخش‌های غیرکشاورزی:

1-تعریف و اهمیت

• تعریف: گزارش NFP تعداد مشاغل جدید ایجاد شده در بخش‌های غیرکشاورزی اقتصاد ایالات متحده را نشان می‌دهد. این گزارش توسط اداره آمار کار (BLS) هر ماه منتشر می‌شود.
• اهمیت: به عنوان یکی از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی، گزارش NFP نقش کلیدی در ارزیابی وضعیت اشتغال و سلامت کلی اقتصاد ایفا می‌کند. این گزارش تأثیر زیادی بر تصمیم‌گیری‌های اقتصادی، سیاست‌های پولی، و بازارهای مالی دارد.

2- بخش‌های مختلف اقتصادی در NFP

• بخش‌های صنعتی: شامل تولید، ساخت و ساز، و استخراج معادن که نقش مهمی در تولید کالاها و رشد اقتصادی دارند.
• بخش‌های خدماتی: شامل خدمات تجاری و حرفه‌ای، خدمات مالی، خدمات بهداشتی و آموزشی، خدمات تفریحی و هتلداری، خدمات عمومی و دولتی، خدمات اطلاعاتی، و خدمات حمل و نقل و انبارداری که بخش عمده‌ای از اشتغال و فعالیت‌های اقتصادی را در بر می‌گیرند.
• خرده‌فروشی و عمده‌فروشی: شامل مشاغلی که در توزیع و فروش کالاها به مصرف‌کنندگان نهایی و خریداران عمده فعالیت دارند و نشان‌دهنده تقاضای مصرف‌کنندگان و حجم تجارت هستند.
• حمل و نقل و انبارداری: شامل جابجایی کالا و افراد و ذخیره و مدیریت کالاها، که نقش کلیدی در زنجیره تأمین و توزیع دارند.
• بخش‌های دولتی: شامل مشاغلی در سطوح مختلف دولت (فدرال، ایالتی و محلی) که خدمات عمومی و وظایف دولتی را ارائه می‌دهند.

3- معیارهای کلیدی در گزارش NFP

• تعداد مشاغل ایجاد شده: تعداد خالص مشاغل جدید ایجاد شده در بخش‌های غیرکشاورزی.
• نرخ بیکاری: درصد نیروی کار بیکار که به دنبال شغل هستند.
• متوسط دستمزدهای ساعتی: تغییرات در سطح دستمزدها که می‌تواند نشان‌دهنده فشارهای تورمی باشد.

نتیجه‌گیری کلی:

گزارش NFP یکی از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی است که تصویری جامع از وضعیت اشتغال و سلامت کلی اقتصاد ایالات متحده ارائه می‌دهد. تحلیل دقیق بخش‌های مختلف این گزارش می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های بهتر در حوزه‌های سیاست‌گذاری اقتصادی، بازارهای مالی و برنامه‌ریزی کسب‌وکار کمک کند. تغییرات در اشتغال هر یک از بخش‌های صنعتی، خدماتی، خرده‌فروشی، عمده‌فروشی، حمل و نقل، انبارداری و دولت می‌تواند نشان‌دهنده روندهای اقتصادی آتی و تأثیرات مختلف بر رشد اقتصادی و بازار کار باشد.