اسپرد (Spread) در فارکس و فیوچرز

درک مفهوم اسپرد (Spread) برای هر کسی که قصد دارد وارد حرفه ی تریدینگ شود، ضروری است. اسپرد (Spread) یکی از جنبه‌های اساسی هزینه‌های معامله است که بر سود و زیان بالقوه یک تریدر تأثیر می‌گذارد. در این مقاله، به توضیح اینکه اسپرد (Spread) بازار فارکس و فیوچرز  چیست، چرا اهمیت دارد و چگونه می‌توان آن را به طور مؤثر محاسبه کرد خواهیم پرداخت. پس با ما همراه باشید تا ابتدا به مساله اسپرد (Spread) در فارکس و سپس موضوع اسپرد (Spread) در بازار فیوچرز بپردازیم.

اسپرد در بازار فارکس

معاملات فارکس شامل خرید و فروش ارزها با نرخ‌های تبدیل آن‌ها است به این امید که نرخ تبدیل به نفع سرمایه‌گذار تغییر کند. تفاوت بین نرخ خرید و نرخ فروش، سود یا زیان معامله‌گر از آن معامله خواهد بود.

به زبانی عامیانه، تصور کنید که در یک صرافی فرودگاه هستید و می‌خواهید دلارهای خود را به یورو تبدیل کنید. دو قیمت مختلف را خواهید دید: قیمت خرید یورو و قیمت فروش یورو. تفاوت بین این دو قیمت همان Spread است.

در معامله‌گری فارکس، Spread اساسا هزینه تراکنش است که دقیقا این همان چیزی است که کارگزاری‌ها از آن سود می‌برند. Spread را مثل هزینه‌ای برای واسطه‌گری در نظر بگیرید. زمانی که می‌خواهید یک جفت ارز را معامله کنید، دو قیمت را خواهید دید:

قیمت “Bid” (قیمتی که خریداران آماده پرداخت آن هستند) و قیمت “Ask” (قیمتی که فروشندگان درخواست کرده‌اند).

با این تفاسیر، اسپرد (Spread) در فارکس هزینه‌ای کوچک است که در قیمت خرید (Bid) و قیمت فروش (Ask) هر معامله جفت ارزی گنجانده شده است. وقتی که به قیمتی که برای یک جفت ارز اعلام شده نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید که تفاوتی بین قیمت خرید و فروش وجود دارد که به آن اسپرد یا اسپرد Ask/Bid گفته می‌شود. یک اسپرد کوچک به این معنی است که بازار نقدینگی بالاتری دارد و هزینه معامله ارزان‌تر است. اسپرد بزرگتر به این معنی است که برای انجام معامله باید هزینه بیشتری پرداخت.

تغییرات در اسپرد (Spread) با حرکات قیمت کوچک به نام پیپ (Pip) اندازه‌گیری می‌شود که هر تغییری در چهارمین رقم اعشار یک جفت ارزی (یا دومین رقم اعشار در هنگام معامله بعضی دارایی‌ها) را شامل می‌شود. فقط اسپرد (Spread) نیست که هزینه کل معامله شما را تعیین می‌کند، بلکه اندازه لات (حجم معامله) نیز تأثیرگذار است.

توجه به این نکته ضروری است که هر معامله فارکس شامل خرید یک جفت ارز و فروش ارز دیگر است. که یکی از ارزها، ارز پایه (base currency) نامیده می‌شود و دیگری، ارز مظنه (quote currency) نام دارد، که در ادامه به این مقوله بیشتر می‌پردازیم. در معاملات فارکس، قیمت Bid هزینه خرید ارز پایه است، در حالی که قیمت Ask هزینه فروش آن است.

ارزها همیشه به‌صورت جفت نقل‌قول می‌شوند، مانند دلار آمریکا در برابر دلار کانادا (USD/CAD). ارز اول به عنوان ارز پایه (base currency) و ارز دوم به عنوان ارز نقل‌قول یا مظنه (quote currency) شناخته می‌شود (base/quote).

برای مثال، اگر برای خرید 1 دلار آمریکا (USD) به 1.2500 دلار کانادا (CAD) نیاز باشد، عبارت USD/CAD برابر با 1/1.2500 یا 1.2500 خواهد بود. در این مثال، USD ارز پایه و CAD ارز مظنه است. به‌عبارت دیگر، نرخ به صورت دلار کانادایی بیان می‌شود، یعنی برای خرید یک دلار آمریکا باید 1.25 دلار کانادا پرداخت کنید.

با این حال، برخی از ارزها به صورت دلار آمریکا نقل‌قول می‌شوند، به این معنی که USD ارز مظنه است. به عنوان مثال، نرخ تبدیل پوند بریتانیا به دلار آمریکا 1.2800 خواهد بود، که به‌صورت $1.2800 برای هر پوند بریتانیا نقل‌قول می‌شود. در این حالت، پوند ارز پایه است و به‌صورت GBP/USD نمایش داده می‌شود.

بنابراین دانستیم که، اسپردها جزء اصلی هزینه‌های معامله هستند که به‌طور مستقیم بر سودآوری تأثیر می‌گذارند و معمولاً در بازارهای با نقدینگی بالا باریک‌تر و در شرایط با نقدینگی پایین یا نوسانی گسترده‌تر می‌شوند.

محاسبه اسپرد در بازار فارکس

سرمایه‌گذاری در بازارهای فارکس شامل معامله یک ارز به‌ازای ارز دیگری با نرخ تبدیل از پیش تعیین‌شده است. به این ترتیب، ارزها بر اساس قیمت خود در ارز دیگر نقل‌قول می‌شوند. Spread فارکس تفاوت بین نرخ تبدیل ارزی است که یک کارگزار فارکس ارز را می‌فروشد و نرخی که کارگزار ارز را می‌خرد.

بازار ارز خارجی با حجم معاملاتی روزانه حدود 7.5 تریلیون دلار، دارای بسیاری از شرکت‌کنندگان است که شامل کارگزاران فارکس، سرمایه‌گذاران خرد، صندوق‌های پوشش ریسک، بانک‌های مرکزی و دولت‌ها می‌شود. تمامی این فعالیت‌های معاملاتی بر تقاضا برای ارزها، نرخ‌های تبدیل آن‌ها و Spread فارکس تأثیر می‌گذارد.

معاملات فارکس یا معاملات ارز به خرید و فروش ارزها در نرخ‌های تبدیل آن‌ها گفته می‌شود، به امید اینکه نرخ تبدیل به نفع سرمایه‌گذار تغییر کند. به‌عنوان مثال، معامله‌گران می‌توانند یورو را در ازای دلار آمریکا با نرخ تبدیل موجود (که به آن نرخ اسپات گفته می‌شود) خریداری کنند و سپس در آینده یورو را برای بازگشت از معامله بفروشند. تفاوت بین نرخ خرید و نرخ فروش، سود یا زیان معامله‌گر از آن معامله خواهد بود.

برای محاسبه Spread در فارکس، باید تفاوت بین قیمت خرید و قیمت فروش را بر حسب پیپ محاسبه کنیم. این کار را با کم کردن قیمت Bid از قیمت Ask انجام می‌دهیم. به‌عنوان مثال، اگر در حال معامله GBP/USD با قیمت 1.3091/1.3089 باشیم، اسپرد (Spread) به‌صورت 1.3091–1.3089 محاسبه می‌شود که برابر با 0.0002 (۲ پیپ) خواهد بود.

اسپردها می‌توانند باز (بالا) یا تنگ (پایین) باشند. هرچه تعداد پیپ‌های به‌دست‌آمده از محاسبه قبلی بیشتر باشد، Spread بازتر خواهد بود. معامله‌گران معمولاً اسپردهای تنگ‌تر را ترجیح می‌دهند، زیرا به این معنی است که معامله مقرون به‌صرفه‌تر است.

اگر یک بازار بسیار نوسانی و با نقدینگی کم باشد، معمولاً اسپردها باز خواهند بود و برعکس. به‌عنوان مثال، جفت ارزهای اصلی مانند EUR/USD اسپرد تنگ‌تری نسبت به جفت ارزهای بازارهای نوظهور مانند USD/ZAR خواهند داشت. با این حال، اسپردها می‌توانند بسته به عواملی که در ادامه توضیح داده خواهد شد، تغییر کنند.

سرمایه‌گذاران باید Spread کارگزار را زیر نظر داشته باشند، زیرا هر معامله سفته‌بازی نیاز به پوشش یا کسب سود کافی برای جبران Spread و هر گونه هزینه‌های اضافی دارد. همچنین، هر کارگزار می‌تواند اسپرد (Spread) خود را افزایش دهد که این امر سود آن‌ها را از هر معامله بیشتر می‌کند. Spread بازتر به این معناست که معامله‌گر هنگام خرید، هزینه بیشتری می‌پردازد و هنگام فروش، کمتر دریافت می‌کند. به‌عبارت دیگر، هر کارگزار فارکس می‌تواند اسپرد (Spread) متفاوتی اعمال کند که این موضوع می‌تواند هزینه‌های معاملات فارکس را افزایش دهد.

پس با این حساب با یک سوال مهم روبه‌رو هستیم که چرا اسپرد در فارکس تغییر می‌کند؟

اسپرد در فارکس زمانی تغییر می‌کند که تفاوت بین قیمت خرید و فروش یک جفت ارز تغییر کند. این به‌عنوان Spread متغیر شناخته می‌شود که مخالف اسپرد (Spread) ثابت است. هنگام معامله فارکس، شما همیشه با Spread متغیر سر و کار خواهید داشت. علاوه بر کارگزار، عوامل دیگری نیز می‌توانند Spread فارکس را بازتر یا تنگ‌تر کنند.

زمان روز که یک معامله آغاز می‌شود، بسیار مهم است. برای مثال، بازار اروپا برای معامله‌گران آمریکایی در ساعات ابتدایی صبح شروع می‌شود، در حالی که بازار آسیا برای سرمایه‌گذاران آمریکایی و اروپایی در اواخر شب شروع می‌شود. اگر یک معامله یورو در زمان سشن معاملاتی آسیا ثبت شود، اسپرد فارکس احتمالاً بسیار بازتر (و گران‌تر) از زمانی خواهد بود که این معامله در سشن معاملاتی اروپا ثبت می‌شد.

به عبارت دیگر، اگر این زمان، زمان معمول معاملاتی برای آن ارز نباشد، تعداد معامله‌گران درگیر در آن ارز کم خواهد بود و این باعث کاهش نقدینگی می‌شود. اگر بازار نقدینگی کافی نداشته باشد، به این معنی است که ارز به‌راحتی خرید و فروش نمی‌شود زیرا تعداد شرکت‌کنندگان کافی در بازار وجود ندارد. در نتیجه، کارگزای‌های فارکس اسپردهای خود را برای جبران ریسک ضرر در صورت عدم توانایی در خروج از موقعیت خود، افزایش می‌دهند.

رویدادهای اقتصادی و ژئوپولیتیکی نیز می‌توانند اسپرد فارکس را بازتر کنند. برای مثال، اگر نرخ بیکاری ایالات متحده بسیار بالاتر از حد انتظار اعلام شود، دلار در مقابل بیشتر ارزها احتمالاً ضعیف خواهد شد یا ارزش خود را از دست خواهد داد.

بازار فارکس می‌تواند به‌طور ناگهانی حرکت کرده و در دوره‌هایی که رویدادها در حال وقوع هستند، نوسان زیادی داشته باشد. در نتیجه، اسپرد فارکس می‌تواند در این دوره‌ها به‌شدت باز باشد، زیرا نرخ‌های تبدیل ارز می‌توانند به‌طور سرسام‌آوری نوسان داشته باشند (که به آن نوسانات شدید گفته می‌شود). دوره‌های نوسان ناشی از رویدادها می‌تواند برای کارگزار فارکس چالش‌برانگیز باشد تا نرخ تبدیل واقعی را تعیین کند، که باعث می‌شود آن‌ها Spread بازتری اعمال کنند تا ریسک اضافه‌شده ضرر را پوشش دهند.

یکی از معایب اسپرد (Spread) متغیر این است که اگر اسپرد به‌طور چشمگیری بازتر شود، موقعیت‌های معامله‌گران ممکن است بسته شوند یا ممکن است در معرض مارجین کال قرار بگیرند. یک معامله‌گر برای آگاهی از رویدادهای اقتصادی آینده، تقویم اقتصادی را باید زیر نظر داشته باشد.

انواع اسپرد در فارکس

وقتی صحبت از معامله‌گری فارکس می‌شود، اسپردها یک مفهوم یکسان برای همه نیستند. معامله‌گران گزینه‌های مختلفی برای انتخاب انواع Spread دارند که هر کدام ویژگی‌ها و تأثیرات خاص خود را بر استراتژی‌های معاملاتی دارند.

اسپردهای ثابت

اسپردهای ثابت مانند یک همراه ثابت در دنیای معامله‌گری هستند. این اسپردها بدون توجه به شرایط بازار ثابت باقی می‌مانند و پیش‌بینی‌پذیری‌ای را ارائه می‌دهند که بسیاری از معامله‌گران قدردان آن هستند. تصور کنید که دقیقاً می‌دانید هزینه تراکنش شما چقدر خواهد بود، چه بازار آرام باشد و چه پر نوسان. این نوع Spread به ویژه برای معامله‌گران مبتدی جذاب است که می‌خواهند رویکردی ساده و بدون سورپرایز نسبت به هزینه‌های معامله داشته باشند.

مزایای اسپرد (Spread) ثابت:

1- پیش‌بینی‌پذیری: اسپردهای ثابت به معامله‌گرها این امکان را می‌دهند که دقیقا بدانند هزینه تراکنش‌هایشان چقدر خواهد بود، که این امر برنامه‌ریزی مالی را آسان‌تر می‌کند. این ویژگی برای معامله‌گرانی که می‌خواهند به یک بودجه مشخص پایبند باشند، مفید است.

2- مناسب برای مبتدیان: اسپردهای ثابت معامله‌گری را برای مبتدیان ساده‌تر می‌کنند زیرا یک مدل قیمتی ساده را ارائه می‌دهند. این به معامله‌گران تازه‌کار این امکان را می‌دهد که بیشتر بر روی استراتژی تمرکز کنند و نگرانی کمتری از تغییرات بازار داشته باشند، که یادگیری را آسان‌تر می‌کند.

3- مدیریت هزینه ثابت: اسپردهای ثابت به معامله‌گران این امکان را می‌دهند که هزینه‌های معامله خود را با ثبات بیشتری برنامه‌ریزی کنند، که به آن‌ها کمک می‌کند مدل‌های معاملاتی و استراتژی‌های مدیریت ریسک بهتری ایجاد کنند. همچنین می‌توانند هزینه‌های تراکنش خود را پیش‌بینی کنند که برای داشتن یک روش معاملاتی منظم و با انضباط بسیار مهم است.

معایب اسپرد (Spread) ثابت:

1- هزینه (کمیسیون) بالاتر: اسپردهای ثابت هزینه بیشتری دارند زیرا کارگزاران برای محافظت در برابر ریسک‌های بازار یک حق کارمزد اضافی، اضافه می‌کنند. در حالی که پیش‌بینی‌پذیری را ارائه می‌دهند، معامله‌گران در شرایط پایدار بازار بیشتر از Spread های متغیر می‌پردازند. این به معنای هزینه‌های تراکنش بالاتر در ازای قیمت‌گذاری ثابت است.

2- عدم انعکاس واقعیات بازار: اسپردهای ثابت واقعیت بازار را نشان نمی‌دهند. آن‌ها حتی زمانی که بازار در حال تغییر است، ثابت باقی می‌مانند. این بدان معنی است که معامله‌گران ممکن است زمانی که بازار بسیار نقدینگی یا آرام است، بهترین معامله را دریافت نکنند.

3- محدودیت در انتخاب کارگزار: برخی از کارگزاران اسپرد (Spread) ثابت را ارائه نمی‌دهند. آن‌هایی که این نوع Spread را دارند، ممکن است شرایط کلی معاملاتی کمتری را نسبت به سایر کارگزاران رقابتی ارائه کنند. معامله‌گران ممکن است برای داشتن حساب‌های با Spread ثابت، مجبور شوند در جنبه‌های دیگر تجربه معاملاتی خود مصالحه کنند.

اسپردهای شناور (متغیر) 

در مقابل، اسپردهای متغیر یا شناور مانند تغییر رنگ‌دهندگان در بازار فارکس هستند. این Spreadها بر اساس شرایط بازار به‌صورت پویا تغییر می‌کنند. در ساعات آرام معاملاتی، ممکن است بسیار تنگ و مقرون به‌صرفه باشند. اما زمانی که اخبار اقتصادی مهم منتشر شود یا نوسانات بازار افزایش یابد، ممکن است به‌طور قابل توجهی افزایش یابند. معامله‌گران حرفه‌ای معمولاً این نوع Spreadها را به عنوان گزینه‌ای شفاف‌تر می‌بینند که تغییرات واقعی بازار را به نمایش می‌گذارند.

مزایای اسپرد (Spread) شناور:

1- قیمت‌گذاری منعطف بر اساس بازار: اسپردهای متغیر به‌طور پویا شرایط واقعی بازار را نمایان می‌سازند و دید شفاف‌تری از نقدینگی فعلی بازار به معامله‌گران می‌دهند. در ساعات معاملاتی بهینه، این Spreadها می‌توانند بسیار تنگ و مقرون به‌صرفه شوند، که ممکن است هزینه تراکنش‌ها را در مقایسه با مدل‌های Spread ثابت کاهش دهد. این امر مانند داشتن یک مکانیزم قیمت‌گذاری در زمان واقعی است که به تغییرات بازار سازگار می‌شود.

2- قیمت‌گذاری رقابتی‌تر: قیمت‌ها زمانی که بازار پایدار است، رقابتی‌تر می‌شوند. این به این معنی است که معامله‌گران می‌توانند از هزینه‌های پایین‌تری بهره‌مند شوند زمانی که شرایط آرام است و نقدینگی زیادی وجود دارد. معامله‌گران حرفه‌ای اغلب این مدل را ترجیح می‌دهند زیرا بهتر بازتاب‌دهنده کارایی بازار است.

3- نزدیک‌تر به نرخ‌های بین‌بانکی: اسپردهای متغیر قیمت‌گذاری نزدیک‌تری به نرخ‌های واقعی بازار بین‌بانکی ارائه می‌دهند. این شفافیت به معامله‌گران اجازه می‌دهد که شرایط بازار را به‌طور واقعی‌تری تجربه کنند، بدون اینکه موانع قیمت‌گذاری مصنوعی که ممکن است کارگزاران با مدل‌های Spread ثابت اعمال کنند، وجود داشته باشد.

معایب اسپرد (Spread) شناور:

1- هزینه‌های غیرقابل پیش‌بینی: اصلی‌ترین نقطه ضعف اسپردهای متغیر، عدم پیش‌بینی‌پذیری آن‌ها است. در زمان نوسانات بازار، رویدادهای اقتصادی یا رویدادهای جهانی، Spreadها می‌توانند به‌طور چشمگیری گسترش یابند. این افزایش ناگهانی هزینه‌های تراکنش ممکن است معامله‌گران را غافلگیر کند و به استراتژی‌های معاملاتی آن‌ها آسیب بزند.

2- افزایش پیچیدگی در معامله‌گری: اسپردهای متغیر نیاز به درک پیچیده‌تری از بازار دارند. معامله‌گران باید به‌طور مداوم تغییرات Spread را پیگیری کنند که این امر پیچیدگی بیشتری را به تصمیمات معاملاتی اضافه می‌کند. معامله‌گران کم‌تجربه ممکن است این نوسانات مداوم را چالش‌برانگیز و احتمالا استرس‌زا بیابند.

3- ریسک در شرایط نوسان بالا: در شرایط نوسانی شدید بازار، اسپردهای متغیر می‌توانند به‌طور قابل توجهی گسترش یابند. در زمان رویدادهای اقتصادی مهم یا رویدادهای جهانی غیرمنتظره، هزینه‌های Spread می‌تواند به‌طور تصاعدی افزایش یابد که ممکن است باعث شود معاملات بالقوه سودآور به موقعیت‌های زیان‌ده به دلیل هزینه‌های تراکنش بالاتر تبدیل شوند.

اسپردهای خام

اسپردهای خام نمایانگر خالص‌ترین شکل قیمت‌گذاری بازار هستند. این Spreadها بسیار تنگ(کوچک) هستند و به‌طور دقیق‌تری نرخ‌های بازار بین‌بانکی را منعکس می‌کنند. با این حال، کارگزاران معمولاً کمیسیون جداگانه‌ای برای این نوع Spreadها دریافت می‌کنند. این گزینه برای معامله‌گران با حجم بالا که به شفافیت حداکثری در هزینه‌های معاملاتی خود نیاز دارند، جذاب است.

مزایای اسپرد (Spread) خام:

اسپردهای خام هزینه‌های پنهان را حذف کرده و به معامله‌گران این امکان را می‌دهند که به Spreadهایی دسترسی پیدا کنند که به‌طور دقیق‌تری بازار را منعکس می‌کنند و در نتیجه هزینه‌های تراکنش را کاهش می‌دهند.

اسپردهای خام دقیق‌ترین قیمت‌گذاری بازار هستند که برای معامله‌گران حرفه‌ای و با حجم بالای معاملات ایده‌آل است. این اتصال مستقیم به بازار اجازه می‌دهد تا استراتژی‌های معاملاتی دقیقی اعمال شود، به‌ویژه در معاملات با حجم بالا که در آن تفاوت‌های کوچک قیمت می‌تواند تأثیر زیادی بر سودها داشته باشد.

معایب اسپرد (Spread) خام:

کارگزاران برای هر معامله کمیسیون ثابتی دریافت می‌کنند که می‌تواند بر سودهای معامله‌گران با حجم کم یا کسانی که معاملات کمتری انجام می‌دهند، تأثیر بگذارد.

حساب‌های اسپرد خام به سرمایه بیشتری نیاز دارند و برای معامله‌گران باتجربه طراحی شده‌اند. این به این معنی است که معامله‌گران مبتدی ممکن است این حساب‌ها را کمتر قابل دسترس بیابند. پیچیدگی درک Spreadهای تنگ(کوچک) و کمیسیون‌های اضافی می‌تواند برای آن‌ها گیج‌کننده و طاقت‌فرسا باشد.

هر نوع Spread دیدگاه منحصر به فردی از ساختار کسب‌وکار کارگزاران، دسترسی به بازار و هزینه‌های معاملاتی ارائه می‌دهد. سبک معاملاتی، حجم معاملات، تحمل ریسک و استراتژی کلی شما همه عواملی هستند که بر تصمیم‌گیری شما تأثیر خواهند گذاشت.

اسپرد در بازار فیوچرز

یکبار دیگر تعریف Spread را مرور کنیم و به نقش اسپرد (Spread) در بازار فیوچرز بپردازیم. در امور بازارهای مالی، Spread در ساده‌ترین تعریف خود به تفاوت بین دو شاخص اشاره دارد.

بنابراین، اسپرد (Spread) این امکان را می‌دهد که قیمت/نرخ/بازده دو شاخص به یک واحد تبدیل شود، که در بسیاری از موارد می‌تواند قابل معامله باشد.

در زمینه بازارهای آتی، اسپردها معمولا به اسپرد تقویمی بین دو قرارداد آتی اشاره دارند، به‌عبارت دیگر، نشان می‌دهند که دو قرارداد آتی با تاریخ‌های تحویل متفاوت چگونه به یکدیگر مربوط هستند. معمول‌ترین Spreadهایی که مورد توجه قرار می‌گیرند، Spreadهایی هستند که بین قراردادهای مجاور (برای مثال، نزدیک‌ترین قرارداد به انقضا با نزدیک‌ترین قرارداد بعدی به انقضا) وجود دارند. نمونه Spread تقویمی در شکل زیر نشان داده شده است.

حالا توجه کنید که فاصله زمانی بین تاریخ انقضای دو قرارداد در اسپرد (Spread) چقدر است. تعداد فواصل بین یک قرارداد در Spread و سایر قراردادهایی که بین دو قرارداد دیگر قرار دارند، محاسبه می‌شود. این فاصله زمانی به نام “تنور” (Tenor) شناخته می‌شود. برای مثال، Spread بین قراردادهای مجاور تنوری معادل 1 دارد.

ارزش یک اسپرد (Spread) با استفاده از دو قرارداد آتی ساخته می‌شود. برای محاسبه آن، قیمت قرارداد دارای تاریخ انقضای دیرتر از قیمت قرارداد نزدیک‌تر به تاریخ انقضا کسر می‌شود.

به عبارت دیگر، فرمول محاسبه اسپرد (Spread) تقویمی به صورت زیر است:

اسپرد تقویمی = قیمت قرارداد نزدیک به انقضا – قیمت قرارداد با تاریخ انقضای دیرتر

این محاسبه به شما کمک می‌کند که تفاوت قیمت بین دو قرارداد آتی با تاریخ‌های تحویل مختلف را تعیین کنید.

اگر این مقدار مثبت باشد، اسپرد گفته می‌شود که در حال معامله با “پریمیوم” است، زیرا قرارداد نزدیک به تاریخ انقضا گران‌تر از قرارداد با تاریخ انقضای دیرتر است.

این به این معناست که بازار پیش‌بینی می‌کند که قیمت کالا یا دارایی در آینده افزایش خواهد یافت، زیرا برای قراردادهای نزدیک‌تر به تاریخ انقضا بیشتر پرداخت می‌شود.

اگر ارزش اسپرد (Spread) منفی باشد، یعنی Spread در حال معامله با “تخفیف” است، زیرا قرارداد نزدیک به تاریخ انقضا ارزان‌تر از قرارداد با تاریخ انقضای دیرتر است.

این نشان می‌دهد که بازار پیش‌بینی می‌کند قیمت کالا یا دارایی در آینده کاهش خواهد یافت، زیرا برای قراردادهای نزدیک‌تر به تاریخ انقضا کمتر پرداخت می‌شود.

اسپرد های تقویمی در بازار آتی به‌طور مستقل قابل معامله هستند. “خریدن” یک Spread به این معناست که قرارداد نزدیک به انقضا را خریداری کرده و هم‌زمان قرارداد با تاریخ انقضای دیرتر را می‌فروشید. در حالی که “فروش” یک Spread برعکس این عمل است، یعنی قرارداد نزدیک به انقضا را می‌فروشید و قرارداد با تاریخ انقضای دیرتر را خریداری می‌کنید.

اهمیت اسپرد در بازار فیوچرز

اسپردهای قرارداد آتی برای شرکت‌کنندگان بازار هم از جهت کاهش ریسک و افزایش انعطاف‌پذیری و هم برای تحلیلگرانی که به دنبال ارزیابی وضعیت عرضه و تقاضا در کالای پایه هستند، اهمیت دارند.

انعطاف‌پذیری بیشتر در پوشش ریسک

برای ارائه مقدمه‌ای، بازارهای آتی معمولاً برای مدیریت ریسک قیمت در خرید و فروش کالای فیزیکی پایه استفاده می‌شوند.

با توجه به این نکته، تحویل کالای فیزیکی می‌تواند در هر زمان توسط خریدار و فروشنده تنظیم شود، اما قراردادهای آتی به ماه‌های خاصی از سال مربوط هستند. در مورد شکر تصفیه‌شده، این ماه‌ها مارس، مه، اوت، اکتبر و دسامبر هستند.

این موضوع باعث بروز مشکلی واضح می‌شود که در آن بازار آتی و بازار فیزیکی ممکن است به‌طور کامل هماهنگ نباشند، یا اگر زمان‌های تحویل تغییر کنند، ممکن است پوشش ریسک در بازار آتی نامتناسب شود.

کاهش نوسانات

علاوه بر انعطاف‌پذیری، استفاده از اسپردها همچنین برای کاهش نوسانات مفید است. اگر به یک قرارداد واحد در طول یک ماه نگاه کنیم، ممکن است در یک محدوده وسیع معامله شود.

برای مثال، قرارداد آتی شکر خام ماه مارس 2023 در ماه ژانویه 2023 در بازه‌ای به اندازه 280 امتیاز (2.8سنت در هر پوند) معامله شده است.

استفاده از اسپردها می‌تواند نوسانات قیمت را کاهش دهد زیرا با قرار گرفتن در موقعیت‌های خرید و فروش همزمان، تاثیر نوسانات بزرگ‌تر بر قیمت کاهش می‌یابد.

کاهش هزینه‌های مارجین

قراردادهای آتی با استفاده از مارجین معامله می‌شوند، که نوعی قرض است که به شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهد تا موقعیت‌های بزرگ‌تری را کنترل کنند که بدون آن ممکن نبود. مارجین به‌عنوان وثیقه‌ای برای ریسک افزایش یا کاهش قیمت قرارداد پس از باز کردن موقعیت عمل می‌کند و باید در یک مقدار ثابت نگهداری شود.

این بدین معنی است که در صورتی که یک لات (واحد) از قرارداد آتی خریداری شود، اگر قیمت قرارداد بعدا کاهش یابد، ارزش مارجین اولیه دیگر کافی نخواهد بود و باید افزایش یابد.

به همین ترتیب، اگر قیمت قرارداد افزایش یابد، ارزش مارجین اولیه از حد کافی بیشتر خواهد بود و این مازاد به خریدار بازپرداخت می‌شود.

در مورد یک موقعیت فروش، عکس این قضیه صادق است، این فرآیند روزانه انجام می‌شود تا زمانی که قرارداد بسته شود و به آن “مارجین تغییرات” گفته می‌شود.

حال به این نکته توجه کنیم که چرا اسپردها برای تحلیلگران مهم هستند؟

برای یک تحلیلگر، یک اسپرد تقویمی می‌تواند دیدگاهی در مورد انتظارات عرضه و تقاضای آینده ارائه دهد، به‌عبارت دیگر، زمانی که عرضه کالاهای اساسی در دسترس قرار می‌گیرد و زمانی که مصرف‌کنندگان به دنبال خرید هستند.

اگر اسپرد (Spread) در حال معامله با یک پریمیوم باشد (زمانی که قرارداد نزدیک‌تر گران‌تر است)، این نشان‌دهنده کمیابی بیشتر کالا در زمان انقضای قرارداد نزدیک‌تر، نسبت به زمانی است که قرارداد با تاریخ انقضای دیرتر منقضی می‌شود.

به همین ترتیب، اگر Spread با تخفیف معامله شود، این نشان‌دهنده این است که بازار در کوتاه‌مدت تأمین بهتری دارد و نزدیک‌تر به تاریخ انقضای قرارداد با تاریخ دیرتر، وضعیت بازار تنگ‌تر می‌شود.

انواع اسپرد در بازار فیوچرز

1- اسپرد آتی بین کالایی (Inter-Commodity Futures Spread): این Spread آتی بین دو کالای مختلف، اما مرتبط، با همان ماه قرارداد است. برای مثال، یک معامله‌گر که دیدگاه مثبتی نسبت به بازار گندم نسبت به بازار ذرت دارد، قراردادهای آتی گندم را خریداری کرده و همزمان قراردادهای آتی ذرت را می‌فروشد. معامله‌گر زمانی سود می‌کند که قیمت گندم نسبت به قیمت ذرت افزایش یابد.

2- اسپرد آتی بین ماه‌های مختلف کالا (Intra-Commodity Calendar Spread): این Spread آتی در همان بازار کالا است که خرید و فروش در ماه‌های مختلف گسترش می‌یابد. به‌عنوان مثال، یک معامله‌گر می‌تواند یک قرارداد آتی گندم ماه مارس خریداری کرده و یک قرارداد آتی گندم

ماه سپتامبر را بفروشد. به‌طور متناوب، معامله‌گر می‌تواند یک قرارداد آتی گندم ماه مارس را بفروشد و یک قرارداد آتی گندم ماه سپتامبر را خریداری کند.

حاشیه‌های معامله اسپرد (Spread) قراردادهای آتی

حاشیه‌ها برای اسپردهای آتی نسبت به معاملات یک قرارداد تک، به دلیل نوسان کمتر، پایین‌تر هستند. اگر یک رویداد بازار خارجی رخ دهد، مانند تغییرات غیرمنتظره در نرخ بهره، به‌طور نظری، هر دو قرارداد خرید و فروش باید به طور یکسان تحت تاثیر قرار گیرند، به این معنی که سود در یک طرف، ضرر طرف دیگر را جبران می‌کند.

اسپرد آتی به‌طور مؤثری یک پوشش در برابر ریسک سیستماتیک فراهم می‌کند، که این امکان را به بورس‌ها می‌دهد که حاشیه‌های معاملات Spread را کاهش دهند. برای مثال، بورس کالا شیکاگو (CME) برای یک قرارداد ذرت، نیاز به حاشیه اولیه ۲۷۰۰ دلار دارد و همچنین نیاز به حاشیه نگهداری ۱۰۰۰ دلار برای Spread آتی همان سال محصول دارد.

نتیجه‌گیری

در این مقاله به مفهوم و اهمیت Spread در دو بازار فارکس و فیوچرز پرداختیم.

دانستیم که سرمایه‌گذاری در بازار فارکس شامل معامله یک ارز در ازای ارز دیگری با نرخ تبدیل از پیش تعیین‌شده است. ارزها بر اساس قیمت خود در ارز دیگر نقل‌قول می‌شوند. Spread فارکس تفاوت بین نرخ تبدیل ارزی است که یک کارگزار فارکس ارز را می‌فروشد و نرخی که کارگزار ارز را می‌خرد.

بنابراین، درک Spread های فارکس برای هر معامله‌گری که می‌خواهد به‌طور مؤثر وارد بازار فارکس شود، ضروری است. با درک مفهوم Spread ها، محاسبه تأثیر آن‌ها و گنجاندن این دانش در استراتژی معاملاتی خود، می‌توانید تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرید و هزینه‌های معاملاتی خود را به بهترین شکل مدیریت کنید.

اما در بازار فیوچرز، یک اسپرد آتی یک تکنیک آربیتراژ است که در آن معامله‌گر دو موقعیت بر روی یک کالا اتخاذ می‌کند تا از اختلاف قیمت بهره‌برداری کند. در یک اسپرد آتی، معامله‌گر یک معامله واحد انجام می‌دهد که شامل هر دو موقعیت خرید (لانگ) و فروش (شورت) می‌شود.

به‌عبارتی دیگر، اسپرد بازار آتی یکی از استراتژی‌هایی است که یک معامله‌گر می‌تواند برای کسب سود از طریق استفاده از مشتقات بر روی یک سرمایه‌گذاری پایه استفاده کند. هدف این است که از تغییرات تفاوت قیمت بین دو موقعیت سود کسب کند. یک معامله‌گر ممکن است زمانی که احساس کند احتمال سود بردن از نوسانات قیمت وجود دارد، اسپرد آتی را بر روی یک دارایی اتخاذ کند.